Τίτλος Το Πικάπ
Συγγραφέας Πάνος Ζώης
Εκδόσεις Ισνάφι
Είδος Διηγήματα
Σειρά Ανοσιόπτερα (Ισνάφι Λογοτεχνία)
Αριθμός στη σειρά 1
Υπεύθυνη τμήματοςλογοτεχνίας Αλεξάνδρα Σαμοθράκη
Τυπογραφικές διορθώσεις Μυρτώ Βαδαλούκα
Ημ. Κυκλοφορίας Δεκέμβριος 2024
Τιμή (με Φ.Π.Α) €11
Σελίδες 112
Διαστάσεις 21*14cm
ISBN 978-960-9446-61-7
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Πάνος Ζώης γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1969. Σπούδασε Κτηνιατρική στο Α.Π.Θ. και εργάζεται ως κτηνίατρος ζώων συντροφιάς σε ιδιωτικό ιατρείο. Έχει γράψει ποιήματα, θεατρικά έργα και διηγήματα. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Οδός Πανός το 2012 και στο ηλεκτρονικό περιοδικό Ιδεόστατο το 2013. Το θεατρικό έργο Δείπνο με Ανανά (βραβείο Πανελληνίου Διαγωνισμού Ερασιτεχνικού Θεάτρου Ορεστιάδας 2021) έχει ανέβει στα Γιάννενα το 2020 στο Θυμωμένο Πορτραίτο και το 2021 στον προαύλιό χώρο «Δημήτριος Χατζής» από την ομάδα τέχνης Αφηγηματικός Νους θεατρικό του έργο Σκραμπλ- Τα Λευκά Τριαντάφυλλα ανέβηκε το 2022 στο Θέατρο Κύκλος από την επαγγελματική ομάδα του Αφηγηματικού Νου.
Το θεατρικό του έργο Οικειοθελώς, που ολοκληρώθηκε κατά το εργαστήριο Θεατρικών Σπουδών του Harvard στο Ναύπλιο με διδάσκοντα τον Θανάση Τριαρίδη, εκδόθηκε ηλεκτρονικά από την Ανοιχτή Βιβλιοθήκη» το 2016.
Το διήγημά του Η Τελευταία Παράσταση περιλαμβάνεται στη συλλογή διηγημάτων 11 Λέξεις (εκδόσεις Καλέντης, 2013) , στο πλαίσιο του διαγωνισμού Λόγω Τέχνης και το διήγημα Τα Σημάδια στη συλλογή 7 Λέξεις( εκδόσεις Μεταίχμιο, 2014) στο πλαίσιο το ίδιου διαγωνισμού.
Αρθρογραφεί από το 2010 στην τοπική εφημερίδα «Ηπειρωτικός Αγών», στην οποία έχουν δημοσιευτεί και διηγήματά του στη στήλη «Ιστορίες του Φακού».
Από το οπισθόφυλλο
Δεν κρατάτε στα χέρια σας μια συλλογή διηγημάτων, αλλά έναν αλλόφρονα σαρωτή ανθρώπων «κοινών», «συνηθισμένων» που διάγουν μια «τυπική», μια «ρουτινιάρικη» ζωή. Τι μπορεί να ενώνει έναν πρόσφυγα που κάποτε είχε κλέψει ένα πικάπ, μια νησιώτισσα που ετοιμάζει το μνημόσυνο του αδελφού της, έναν τύπο που προσπαθεί να μπει στο υποκατάστημα μιας τράπεζας και δεν βρίσκει το μπουτόν, ένα κοριτσάκι που μελετάει πιάνο και έναν οδηγό φορτηγού ψυγείου που μεταφέρει λαθρεπιβάτες; Τίποτε, εκτός από την επίφαση της κανονικότητας. Γραμμένο με διαβρωτικό χιούμορ και αυθάδικη ενσυναίσθηση, αυτό το βιβλίο διαπερνά κάθε στρώση ευσεβούς ατομικής αφήγησης περί μοναξιάς, φοβιών, καθημερινότητας, κοινωνικής ρητορικής και φτάνει εκεί όπου είμαστε όλοι ίδιοι, στο μεδούλι της ύπαρξης.
Είπαν για το ΠΙΚΑΠ
«Εντυπωσιάζει τον αναγνώστη. Όχι για τη δράση των ηρώων και των ηρωίδων του, όχι για τα μηνύματα που εκπέμπει και τις ιδέες που προβάλλει, αλλά για το αφηγηματικό στιλ του συγγραφέα, για τον αινιγματικό τρόπο γραφής που δημιουργεί απορίες και ερωτηματικά, τα οποία δύσκολα λύνονται. Δεν συναντάμε συχνά τέτοιο είδος γραφής, που προϋποθέτει έμφυτο χάρισμα αλλά και συστηματική άσκηση ύφους….
…το βιβλίο του Πάνου Ζώη, αινιγματικό, ενίοτε σκοτεινό, κατάλληλο για παντοειδείς σκέψεις, με άντρες και γυναίκες που προβληματίζονται για τα πάντα, τον έρωτα, τη ζωή, την ύπαρξη, δημιουργεί άριστες εντυπώσεις»
Φίλιππος Φιλίππου, Fractal
«Συγκεντρώνει μικρές ιστορίες σκιτσάροντας εντυπωσιακά ολοκληρωμένα πρόσωπα, που μπορεί να μένουν στο διπλανό διαμέρισμα ή να συναντούμε στον δρόμο χωρίς να δίνουμε σημασία σε όσα κουβαλάνε.
Τα δυο μεγαλύτερα σε έκταση διηγήματα ξεχωρίζουν: ο μονόλογος του “Ο Αδελφός μου, ο Κοσμάς” είναι μια άσκηση γραφής πηγαίου λαϊκού ύφους από έναν γνώστη της παράδοσης του είδους- φαίνεται, ενώ “Το Πικάπ” αναπτύσσει την απόγνωση του αστικού κυνηγητού ενός ανθρώπου που αναγκάστηκε να γίνει αγρίμι.»
Γιώργος Παππάς
Γιατί αυτό το βιβλίο τώρα:
Στην εποχή των σόσιαλμίντια, έχουμε ξεμάθει να βλέπουμε πίσω από το προσωπείο που ο καθένας πλάθει ποστάροντας τις επιτυχίες του και αποκρύπτοντας την ευθραυστότητα του, τις δυσκολίες του και, εν τέλει, το ποιος πραγματικά είναι.
Ένα σάρκινο βιβλίο, αντίδοτο στην πλαστικούρα του 21ου αιώνα.
Σειρά Ανοσιόπτερα
Το Ισνάφι, πιστό στο όραμα του για βιβλία που διαβρώνουν την συμβατική αφήγηση, εγκαινιάζει με το Πικάπ την πρώτη του σειρά λογοτεχνίας, ταΑνοσιόπτερα.
Ανοσιόπτερα: Λογοτεχνικά έντομα, συγγενικά της λιβελούλας (υπόταξη ανισόπτερα) που τρέφονται αποκλειστικά με τον χρόνο των βιβλιόφιλων. Γνωστά για την καλαισθησία τους, το χαριτωμένο τους πέταγμα και το χαρακτηριστικό απολαυστικοανακουφιστικό δήγμα τους. Μοναδικά στη φύση καθώς σας επιτρέπουν να τα χρησιμοποιήσετε για να σκοτώσετε τους μεγαλύτερους τους εχθρούς, τις μύγες, τη μισαλλοδοξία και τη σοβαροφάνεια.
