Η συνέλευση γίνεται σε μια περίοδο που η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση γεννά συγκρούσεις και πολέμους μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων
Ο κίνδυνος για γενικότερη πολεμική εμπλοκή είναι ορατός
Στην περιοχή μας ο ανταγωνισμός των αστικών τάξεων Τουρκίας και Ελλάδας για τον έλεγχο της περιοχής της μεσογείου και των πηγών ενέργειας που διαθέτει γίνεται όλο και πιο έντονος.
Η πολεμική εμπλοκή δεν μπορεί να αποκλεισθεί.
Ταυτόχρονα το κύμα ακρίβειας και πληθωρισμού που συμπιέζει τα εργατικά και λαϊκά εισοδήματα παίρνει τρομακτικές διαστάσεις. Στην ουσία είναι ένας οικονομικός πόλεμος που βιώνουν οι εργαζόμενοι δίπλα στα πολεμικά μέτωπα που ανοίγουν οι καπιταλιστές. Ο κίνδυνος επισιτιστικής κρίσης είναι προ των πυλών σαν αποτέλεσμα της έντασης του καπιταλιστικού ανταγωνισμού.
Συντελείται μπροστά στα μάτια μας μια τεράστια φτωχοποίηση των εργαζομένων και μικροαστικών στρωμάτων και ταυτόχρονα εκτοξεύονται τα κέρδη της οικονομικής ελιτ της χώρας μας αλλά και παγκόσμια.
Από το αστικό στρατόπεδο γίνεται έντονη προσπάθεια να «φορτωθούν» όλα τα προβλήματα στο πόλεμο τάχα της Ουκρανίας. Προσπαθούν να συσκοτίσουν την βασική αιτία που είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα με τα χρηματιστήρια αξιών που κυριαρχούν. Προσπαθούν να κρύψουν ότι η φτωχοποίηση των εργαζομένων και το φάσμα της πείνας είναι το τίμημα που πληρώνει η ανθρωπότητα προκειμένου οι καπιταλιστές να διατηρήσουν τα κέρδη τους.
Ο αγώνας ανατροπής αυτού του συστήματος με την κοινωνικοποίηση του παραγόμενου πλούτου γίνεται όσο ποτέ επιτακτικός για τους εργαζόμενους αν θέλουν να υπερασπίσουν τη ζωή τους και το μέλλον τους.
Στην Περιφέρεια της Ηπείρου, έχουμε μια περιφερειακή αρχή γαντζωμένη πίσω από τον αντιδημοκρατικό νόμο Θεοδωρικάκου και με δικαιολογία την πανδημία έχει απαξιώσει εντελώς το Περιφερειακό Συμβούλιο το οποίο είναι ένα διακοσμητικό όργανο.
Όλα τα ζητήματα ψηφίζονται συνοπτικά στις διάφορες επιτροπές (οικονομική, περιβάλλοντος κλπ.) χωρίς ουσιαστική συζήτηση
Το γραφείο του Περιφερειάρχη είναι τόπος καταγραφής αιτημάτων και ρουσφετιών τα οποία ικανοποιούνται κατά το δοκούν με συνοπτικές, οριακά νομότυπες διαδικασίες.
Στην πρώτη γραμμή βρίσκονται πάντα τα συμφέροντα του τουριστικού κεφαλαίου της περιοχής και η Περιφερειακή αρχή συνεχίζει να μοιάζει σαν συντονιστικό όργανο των τουριστικών επιχειρήσεων, κανονίζοντας συμμετοχές σε εκθέσεις, προγράμματα προβολής και διαφήμισης κλπ., παρά σαν αυτοδιοικητικό όργανο.
Έχει βέβαια σημασία να επισημάνουμε ότι και λόγω αυτής της πρακτικής της περιφερειακής αρχής 13 χρόνια τώρα η Ήπειρος έχει να επιδείξει μόνο το δυνάμωμα μιας μικρής μερίδας καπιταλιστών που έχει υπό την προστασία της η περιφερειακή αρχή ενώ από το άλλο μέρος παραμένει για τους εργαζόμενους η φτωχότερη περιοχή της Ευρώπης με αυξανόμενη ανεργία, φτώχεια και μετανάστευση.
Ο πληθυσμός της Ηπείρου συνεχίζει να συρρικνώνεται και να γηράσκει και το κύμα μετανάστευσης για εργασία – ιδιαίτερα της νεολαίας – παραμένει ισχυρό.
Τα χωριά του Νομού στην ουσία έχουν ερημώσει ενώ η διαδικασία ερήμωσης φαίνεται και στα μεγάλα κεφαλοχώρια Κόνιτσα, Καλπάκι, Παραμυθιά, Φιλιάτες, που δεν ξεφεύγουν από τον κίνδυνο αυτό
Το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου που παράγεται στην περιοχή μπαίνει στις τσέπες πολυεθνικών πολυκλαδικών ομίλων και «διακοσίων οικογενριών» που στηρίζουν την περιφερειακή αρχή Καχριμάνη της ΝΔ.
Από το άλλο μέρος συνεχίζεται η συρρίκνωση-συγκεντροποίηση της κτηνοτροφικής παραγωγής (σε όλη την Ήπειρο όχι μόνο στα Γιάννενα) με τον αφανισμό των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων. Η ίδια τάση εμφανίζεται στις καλλιέργειες της Πρέβεζας (κηπευτικά – μεγάλη καλλιέργεια στους κάμπους Λούρου-Φαναρίου) , της Άρτας ( εσπεριδοειδή, ακτινίδια) και της Θεσπρωτίας (εσπεριδοειδή) με την ελαιοπαραγωγή να αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα. Έντονο είναι το φαινόμενο της συγκεντροποίησης στην ιχθυοκαλλιέργεια. Η καπιταλιστικοποίηση της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής αποτέλεσμα της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων αυξάνει τις αντιθέσεις στο κλάδο αλλά και τα προβλήματα στο περιβάλλον.
Απέναντι στα σχέδια και τις επιδιώξεις των καπιταλιστών και των πολιτικών εκπροσώπων τους δημιουργούμε ένα ενωτικό μέτωπο συσπείρωσης και αγώνα των εργαζομένων και της νεολαίας, ένα μέτωπο ΑΝΤΙΚΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΌ διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας στη ζωή και ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας με την κοινωνικοποίηση του παραγόμενου πλούτου προς όφελος των εργαζομένων.
Η γενική συνέλευση της ΑΡΠΗ φιλοδοξεί να αποτελέσει μια διαδικασία δυναμώματος αυτού του αγώνα για τη συγκρότηση του αντικαπιταλιστικού μετώπου στην αυτοδιοίκηση
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Τεταρτη 22 Ιουνη 7ωρα το απογευμα
ΣΤΟΑ ΣΑΡΚΑ—Αιθουσα Περιφερειας