Κάλεσμα της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α για την ενότητα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς

Συνεχίζονται οι συσκέψεις των τοπικών επιτροπών της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α με θέμα τη παρουσίαση της απόφασης του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου (ΠΣΟ) . Μετά τις τοπικές επιτροπές των Ιωαννίνων και της Θεσπρωτίας πραγματοποιήθηκε κοινή σύσκεψη μελών των τοπικών επιτροπών Λευκάδας και Πρέβεζας ενώ προγραμματίζονται το επόμενο διάστημα αντίστοιχες συσκέψεις μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Άρτα και την Κέρκυρα. Την απόφαση παρουσίασε το μέλος του ΠΣΟ σ. Βασιλόπουλος Χρήστος ο οποίος στη τοποθέτησή του μεταξύ άλλων τόνισε:
« Με την απόφαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επιδιώκεται η αναβάθμιση της πολιτικής παρέμβασης του μετώπου σε μια περίοδο που αντικειμενικά τα πολιτικά ερωτήματα οξύνονται. Το ΠΣΟ καλεί τα μέλη και τους φίλους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην οργανωτική και πολιτική στήριξη των αγώνων, τη γενίκευση των αιτημάτων τους, την διαμόρφωση των όρων της οργανωμένης, συλλογικής δύναμης της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων… Την προβολή, μέσα στους αγώνες και σε σύνδεση με αυτούς, της εργατικής αντικαπιταλιστικής προοπτικής, με στόχο την αντίσταση, τον κλονισμό και την ανατροπή της πολιτικής και της κυβέρνησης της ΝΔ, της καπιταλιστικής επίθεσης συνολικά, της συναίνεσης, των αστικών εναλλακτικών λύσεων τύπου ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ». ……. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε και έχει μια σημαντική πολιτική προγραμματική βάση και εκτιμάει ότι οι συνθήκες επιβάλλουν μια πολύ βαθύτερη και πιο ουσιαστική σχέση των άμεσων στόχων με τον κεντρικό πολιτικό στόχο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης.
Για παράδειγμα: Η ανάδειξη του ρόλου των δημόσιων αγαθών στην περίοδο της πανδημίας, που σε αυτό συμφωνούν πολλοί περισσότεροι, σημαίνει ότι το ζήτημα της ιδιοκτησίας μπαίνει στην ημερήσια διάταξη με άλλους όρους απ’ ότι παλιότερα. Πάλη για τη δημοκρατία μπορεί να γίνεται αποτελεσματικά με ανάδειξη της τάσης αντιδραστικής μετάλλαξης του αστικού κράτους. Πάλη για την ειρήνη σήμερα σημαίνει ότι το ζήτημα των αστικών επιδιώξεων και του ρόλου των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών αποκτά άμεσο χαρακτήρα. Δεν αρκούν, λοιπόν, η «ξερή» οικονομική πάλη για τα άμεσα ζητήματα (όσο απόλυτα αναγκαία και αν είναι), η συντεχνιακή μονοστοχία ή η παραπομπή των συνολικών πολιτικών στόχων στην απομακρυσμένη «στρατηγική σφαίρα» της λαϊκής εξουσίας…….
………Κι εδώ, πλέον, δεν χωράνε «μισόλογα» και «γκρίζες ζώνες». Γιατί κάθε απάντηση πρέπει να έχει σαν σημείο αφετηρίας την απόρριψη ακριβώς των διαχειριστικών αυταπατών και της όποιας εκδοχής των αριστερών κυβερνήσεων στο πλαίσιο του συστήματος, πράγμα καθόλου δεδομένο για πολλές από τις δυνάμεις, τα μέτωπα και τις «πρωτοβουλίες διαλόγου» της αριστεράς. Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι να προβληθεί στις σημερινές συνθήκες ένας άλλος, μη κοινοβουλευτικός, δρόμος προσέγγισης της πάλης για την εξουσία… Ο δρόμος της ανατροπής της κυβέρνησης, της πολιτικής του κεφαλαίου και της συναίνεσης.
Η συνένωση, κλιμάκωση πολιτικοποίηση των αγώνων, με τρόπο που να αποκρούουν πλευρές της επίθεσης και να τείνουν σε μια εργατική αντικαπιταλιστική πολιτική απάντηση είναι που μπορεί να δημιουργήσει πολιτικό πρόβλημα στην άρχουσα τάξη, να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση και τις αντοχές της «δημοκρατικής» εφεδρείας τους, να ανοίξει τον δρόμο για ευρύτερες πολιτικές ανακατατάξεις, για πολιτική κρίση, για προσέγγιση της επαναστατικής κατάστασης. Η άρνηση του δρόμου αυτού, στο όνομα του ότι ευνοεί… τον ΣΥΡΙΖΑ, την κατ’ εξοχήν δύναμη της «συναίνεσης» και της «ομαλότητας», τελικά αναπαράγει όλα τα αδιέξοδα και τα εκβιαστικά διλήμματα του κοινοβουλευτικού δρόμου.
…..«Ποιος» θα τα κάνει αυτά; Το σημερινό κίνημα; Με ομοσπονδίες και συνδικάτα αποστεωμένα, υποταγμένα, γραφειοκρατικά, με ΔΣ αποτελέσματα νοθειών και εκβιασμών, πολυήμερων εκλογών με τους ευέλικτα εργαζόμενους έξω από τις τάξεις τους; Με τον εχθρικό ρόλο του αστικού στρώματος που αποτελεί την ηγεσία του; Με αυτό το κίνημα; Ούτε η πρόταξη της «ενότητας των συνδικάτων», αντί της αγωνιστικής ενότητας της τάξης, ούτε η πολιτική ουράς στην ηγεσία του ΚΚΕ αποτελούν απαντήσεις……
Τέλος το ΠΣΟ απευθύνει κάλεσμα για την ενότητα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, πρώτα απ’ όλα στη βάση των αγωνιστών της και στις πολιτικές δυνάμεις και οργανώσεις που δράσαμε μαζί όλο το προηγούμενο διάστημα. Το ΠΣΟ επιδιώκει τη μαχητική επανασυσπείρωση και την πολιτική παρέμβαση του μαχόμενου δυναμικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη πορεία προς τη πανελλαδική συνδιάσκεψή της την άνοιξη του 2022»…