Προφανώς, η βάναυση κακοποίηση ενός ζώου δεν χρειάζεται επιστημονική εκπαίδευση για να αποφευχθεί. Σίγουρα δεν είναι μια άτυχη στιγμή όταν ένα ζώο 200 κιλών σέρνεται για χιλιόμετρα πίσω από ένα αυτοκίνητο, ούτε μπορεί να πέσει ένα ιπποειδές από ένα αγροτικό αυτοκίνητο χωρίς να γίνει αντιληπτό όπως διατείνεται ο πρώην Αντιδήμαρχος του Δήμου Ζίτσας που έσερνε το ζώο.
Η κακοποίηση ενός ζώου σε βαθμό που να οδηγηθεί σε ευθανασία, έρχεται να “σηκώσει το χαλί” κάτω από το οποίο κρύβονται οι ευθύνες για τη τραγική υποστελέχωση των κτηνιατρικών υπηρεσιών αλλά και των υπηρεσιών δημόσιας υγείας που θα έπρεπε να ελέγχουν τις εκμεταλλεύσεις.
Αναδεικνύει ότι οι έλεγχοι γύρω από τις κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις αφορούν -στο βαθμό που γίνονται- μόνο στην ιχνηλασιμότητα του κρέατος και τους απολύτως στοιχειώδεις εμβολιασμούς, όχι δηλαδή στην λεγόμενη ευζωία αλλά σε παράγοντες που άπτονται της ρύθμισης των τιμών του κρέατος στην αγορά .
Δεν υπάρχει ούτε το προσωπικό ούτε το ενδιαφέρον να ελεγχθεί η λεγόμενη ευζωία τόσο στις μεγάλες εντατικές κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις όσο και στις μικρές μονάδες της υπαίθρου.
Ο Υπουργός Εσωτερικών καλείται τώρα να διερευνήσει τις παλιότερες καταγγελίες που υπήρχαν για τη συγκεκριμένη εκμετάλλευση και να λάβει μέτρα για τα υπόλοιπα ζώα των ίδιων ιδιοκτητών.
Οφείλει τέλος να σημειωθεί το υποκριτικό ενδιαφέρον της κυβέρνησης για το κακοποιημένο ζώο, την ίδια στιγμή που παρακολουθεί τους αγροτοκτηνοτρόφους της χώρας να σφάζουν μαζικά τα κοπάδια τους επειδή δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο αυξημένο κόστος παραγωγής
