Οι ΔΕΥΑ είναι δημοτικές επιχειρήσεις που διαχρονικά αποτελούν το ισχυρότερο εργαλείο των Δήμων για τον τομέα της ύδρευσης, της αποχέτευσης και της διαχείρισης αστικών λυμάτων. Χωρίς τις ΔΕΥΑ θα υπήρχαν σημαντικές ελλείψεις και αδυναμίες και η τοπική αυτοδιοίκηση δεν θα μπορούσε να παρέχει στους δημότες τους καθολική και ισότιμη πρόσβαση σε ασφαλές και προσιτό πόσιμο νερό και σε συστήματα υγιεινής για όλους,όπως επιβάλει ο Στόχος 6 του ΟΗΕ για την Βιώσιμη Ανάπτυξη αλλά και οι ευρωπαϊκές οδηγίες .
Οι επιχειρήσεις αυτές αποτελούν σε τοπικό επίπεδο, τους κύριους και νόμιμους διαχειριστές των υδατικών πόρων συμπεριλαμβανόμενων των όμβριων υδάτων και των υγρών αποβλήτων αλλά και φορείς προστασίας του περιβάλλοντος, κυρίως σε αστικές περιοχές.
Η δυναμική τους, που προκύπτει από τον ιδρυτικό τους νόμο αλλά και το ευέλικτο σχήμα τους. Η διασπορά τους σε όλη την ελληνική επικράτεια, διασφάλισε όλα αυτά τα χρόνια την δυνατότητα κατασκευής εμβληματικών έργων στους παραπάνω τομείς σε όλη την Ελλάδα. Το θεσμικό τους πλαίσιο αποτελεί και την ασφαλιστική δικλείδα για την λήψη των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων από τα διάφορα διαθρωτικά ταμεία τα οποία οι Δήμοι ή τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου αυτών, δεν θα μπορούσαν να πάρουν.
Η λειτουργία των Δ.Ε.Υ.Α. με κοινωνικοοικονομικά κριτήρια στο περιβάλλον της ανταποδοτικότητας και όχι του κέρδουςκαι υπό την εποπτεία από τον οικείο Δήμο που τις συστήνει τις βοηθά να λειτουργούν με τρόπο ικανοποιητικό και ισοδύναμο με αυτό αντίστοιχων επιχειρήσεων άλλων χωρών της Ε.Ε.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ο ν. 1069/80 συνεχώς αποδυναμώνεται. Οι Δ.Ε.Υ.Α. πλαγιοκοπήθηκαν και αποδυναμώθηκαν από νομοθετικές ρυθμίσεις που δεν συνάδουν με τη φύση και το θεσμικό τους πλαίσιο και ταυτοχρόνως επιβαρύνθηκαν με προβλήματα που αντί να επιλύονται, ολοένα γιγαντώνονταν επιβαρύνοντας της οικονομικά και διαχειριστικά.
Επανειλημμένως έχουμε εκθέσειτις απόψεις ζητώντας επίμονα επίλυση των:
• οικονομικών προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί με τα αυξημένα τιμολόγια της ΔΕΗη οποία συνεχίζει να χρεώνει τις Δ.Ε.Υ.Α. σαν κοινούς οικιακούς καταναλωτές,
• οικονομικών προβλημάτων που επήλθαν με την «βίαιη» επέκταση των αρμοδιοτήτων μέσω των νόμων Καποδίστρια και Καλλικράτη χωρίς να έχουν διασφαλιστεί οι απαιτούμενη κρατικοί πόροι για τη ενσωμάτωση των νέων περιοχών οι οποίες είχαν σοβαρές ελλείψεις σε υποδομών ύδρευσης, αποχέτευσης λυμάτων και όμβριων υδάτων αλλά και εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων,
• διαχειριστικών προβλημάτων που δημιουργήθηκαν με την απαγόρευση νέων προσλήψεων για την ανανέωση του προσωπικού που αποχωρεί με αποτέλεσμα, την απώλεια σημαντικών επιστημονικών και τεχνικών γνώσεων οι οποίες δεν μπορούν να μεταφερθούν ως τεχνογνωσία από το παλιό έμπειρο προσωπικό στο νέο.
Με τη ενσωμάτωση λοιπόν της νέας νομοθεσίας που έχει να κάνει με την επέκταση των αρμοδιοτήτων της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας και στον τομέα των υδάτων και την εξέλιξη αυτής, ολοένα απομακρυνόμαστε από μια ολιστική και ρεαλιστική προσέγγιση στον τομέα διαχείρισης των υδατικών πόρων στην Ελλάδα. Μιας προσέγγισης που θα πρέπει να στηρίζεται στις αρχές της Κυκλικής Οικονομίας που έχουν ενσωματωθεί στις εγκεκριμένες Εθνικές Στρατηγικές για το Κλίμα την Ενέργεια και το Περιβάλλον αλλά και να έχει ως βάση της την διαχείριση σε τοπικό επίπεδο.
Θεωρώντας ως θεμελιώδη αρχή τους όρους του Ελληνικού Συντάγματος όπου, η διασφάλιση των βασικών αναγκών των δημοτών είναι αποκλειστική ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης σας καλούμε να στηρίξετε την προσπάθεια μας ώστε να γίνει ένας ουσιαστικός, ανοικτός δημόσιος διάλογο για την διαχείριση του νερού και των φυσικών πόρων όπου θα συμμετέχουν όλοι οι εμπλεκόμενοι στον τομέα αλλά και οι τοπικές κοινωνίες.
Δ.Ε.Υ.Α ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Δ.Ε.Υ.Α. ΆΡΤΑΣ
Δ.Ε.Υ.Α. ΠΡΕΒΕΖΑΣ
Δ.Ε.Υ.Α. ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ
