Ο δρόμος του αγώνα η μόνη διέξοδος!
Όλοι στην απεργία στις 28 Φλεβάρη!
Η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ ζήτησε συναντήσεις για τις 5 Φλεβάρη με εκπροσώπους των
κομμάτων στη Βουλή, με αφορμή την τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ για την επαναφορά του 13ου και
14ου μισθού. Στο αίτημα αυτό ανταποκρίθηκαν το ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα
Αριστερά.
Από τις συναντήσεις αυτές προκύπτει ξεκάθαρα ότι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο δεν μπορούν να
περιμένουν τίποτα από τα κόμματα που κυβέρνησαν, ψήφισαν και διατήρησαν όλες τις
περικοπές στους μισθούς μας. Οι υποσχέσεις για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού,
καθώς και για γενικότερες αυξήσεις, αποδεικνύονται για άλλη μια φορά κενές και προσχηματικές,
αφού τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νε.Αρ. υπερασπίστηκαν τις πολιτικές τους επιλογές,
έχοντας συνυπογράψει και εφαρμόσει τα τρία μνημόνια που επέβαλαν τις περικοπές.
Σε αντίθεση με όλους αυτούς, μόνο το ΚΚΕ διαχρονικά πρωτοστατεί στη διεκδίκηση των δίκαιων
αιτημάτων των δημοσίων υπαλλήλων, καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις και στηρίζοντας
με συνέπεια τους αγώνες των δημοσίων υπαλλήλων, εντός και εκτός Βουλής.
Υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ/Νε.Αρ.
Το ΠΑΣΟΚ υποσχέθηκε τη σταδιακή επαναφορά του 13ου μισθού, αποφεύγοντας ωστόσο
να προσδιορίσει πότε και με ποιον τρόπο θα γίνει αυτό. Είπε χαρακτηριστικά «έχοντας το
βλέμμα και στις οικονομικές δυνατότητες της χώρας, δεσμευόμαστε ότι θα πάρουμε
πρωτοβουλία, ώστε να υπάρξει επαναφορά σταδιακά με αφετηρία τον 13
ο μισθό»!!!
Αντί να αναγνωρίσει την αδικία της περικοπής τους, συνέδεσε τόσο την κατάργησή τους όσο και
–ακόμη περισσότερο– την επαναφορά τους με τις «αντοχές της οικονομίας» και τους
«δημοσιονομικούς περιορισμούς». Υπενθύμισε, επίσης, την «αταλάντευτη στήριξή του» στις
πολεμικές δαπάνες και τους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς, επικαλούμενος την αναγκαιότητα αυτών
των δαπανών έναντι της στήριξης των μισθών των εργαζομένων.
Χαρακτηριστικά, μάλιστα, δήλωσε ότι πρόκειται για «υπεύθυνο κόμμα» που δεν προχωρά σε
ανέφικτες δεσμεύσεις, ενώ κατά την συζήτηση στη Βουλή δεν τοποθετήθηκε επί του θέματος,
συνεχίζοντας την τακτική της σιωπής που ακολουθεί κάθε φορά που τίθεται το ζήτημα της
επιστροφής των δώρων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, παρουσίασε στην ΑΔΕΔΥ την τροπολογία του για την
επαναφορά των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και του επιδόματος αδείας, χωρίς ωστόσο να
αμφισβητήσει ούτε στο ελάχιστο την αρχική κατάργησή τους. Στις πρώτες γραμμές της
αιτιολογικής έκθεσης αναφέρει χαρακτηριστικά: «…σήμερα εκλείπουν οι δημοσιονομικοί λόγοι
που επέβαλαν τις περικοπές…», επιβεβαιώνοντας έτσι την αντίληψη που συνδέει τα εργατικά
δικαιώματα με τα εκάστοτε δημοσιονομικά δεδομένα, αντί να τα αναγνωρίζει ως
αδιαπραγμάτευτες κατακτήσεις των εργαζομένων.
Όταν είχε την ευθύνη της διακυβέρνησης, όχι μόνο δεν προχώρησε σε καμία πρωτοβουλία
αποκατάστασης, αλλά με την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου διατήρησε τις μνημονιακές
περικοπές, επιβεβαιώνοντας τη συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής.
Αντίστοιχη ήταν και η στάση της Νε.Αρ., η οποία, αν και εμφανίστηκε να υπερασπίζεται την
αποκατάσταση των αδικιών και την επιστροφή των δώρων, έσπευσε ταυτόχρονα να
δικαιολογήσει πλήρως τις μισθολογικές περικοπές που είχαν επιβληθεί την περίοδο που στελέχη
της βρίσκονταν στο Υπουργείο Οικονομικών, επικαλούμενη τις «ειδικές συνθήκες» της εποχής.
Όλα αυτά τα κόμματα, με διαφορετική φρασεολογία αλλά κοινή στάση,
εξακολουθούν να κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους. Οι δήθεν υποστηρικτικές
τοποθετήσεις τους δεν είναι τίποτα περισσότερο από επικοινωνιακά τεχνάσματα, τώρα που
βρίσκονται στην αντιπολίτευση και γνωρίζουν ότι η ΝΔ δεν πρόκειται να υλοποιήσει τέτοια
μέτρα. Όταν όμως είχαν κυβερνητική εξουσία, όχι μόνο δεν αποκατέστησαν τις
απώλειες των εργαζομένων, αλλά διατήρησαν και επέκτειναν το αντεργατικό πλαίσιο
των μνημονιακών πολιτικών καταδικάζοντας τους δημοσίους υπαλλήλους σε εξευτελιστικούς
μισθούς.
Αποδέχονται, όπως και η κυβέρνηση της ΝΔ, τα «ματωμένα» πλεονάσματα, τη φορολογική
αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, τις προκλητικές φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις στους
μεγαλοεπιχειρηματίες, καθώς και τις δαπάνες για τους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς.
Αγνόησαν επιδεικτικά την πρόταση νόμου των 645 συνδικαλιστικών οργανώσεων,
Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, πρωτοβάθμιων σωματείων που κατέθεσαν στα
κόμματα στη βουλή με τα αιτήματά τους για τις συλλογικές συμβάσεις, μεταξύ των
οποίων και την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού.
Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε η στάση του ΚΚΕ, το οποίο διαχρονικά πρωτοστατεί στις
διεκδικήσεις των εργαζομένων, καταθέτοντας από το 2015 έως τώρα 3 προτάσεις νόμου και 7
τροπολογίες για την αποκατάσταση του 13ου και 14ου μισθού, αλλά και για την αύξηση των
βασικών αποδοχών στο Δημόσιο. Προτάσεις που κανένα κόμμα δε στήριξε όταν κατετέθηκαν.
Το ΚΚΕ επιβεβαίωσε τη στήριξή του στον αγώνα των δημοσίων υπαλλήλων, αναδεικνύοντας ότι
μόνο μέσα από τη συλλογική πάλη μπορεί να υπάρξει πραγματική δικαίωση των αιτημάτων μας.
Μόνη απάντηση ο μαζικός, οργανωμένος αγώνας – Όλοι στην απεργία στις 28
Φεβρουαρίου!
Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα των υποσχέσεων και των
ανέξοδων διακηρύξεων. Οι μειώσεις των μισθών και η κατάργηση των δώρων δεν ήταν
αποτέλεσμα κάποιου «λάθους», αλλά συνειδητή πολιτική επιλογή των κομμάτων που ψήφισαν
τα μνημόνια, μεταφέροντας το βάρος της κρίσης στους εργαζόμενους, αντί στους εργοδότες και
το μεγάλο κεφάλαιο και εξασφαλίζοντας «φτηνούς» εργαζόμενους την περίοδο της μετέπειτα
περίοδο της ανάπτυξης.
Απέναντι στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνηση και την κοροϊδία των κομμάτων χρειάζεται
αγωνιστική απάντηση και συλλογική διεκδίκηση!
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο να συνεχίσουν μέσα από τα σωματεία και τις
Ομοσπονδίες τους τον αγώνα πιο μαζικά και αποφασιστικά απαιτώντας:
Αυξήσεις 20% στους μισθούς μας – Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού.
Κατάργηση της διάκρισης στη μισθολογική εξέλιξη των υπαλλήλων, που
προβλέπει ότι υπάλληλοι ΠΕ και ΤΕ ανεβαίνουν ένα μισθολογικό κλιμάκιο κάθε
2 χρόνια ενώ οι ΔΕ και ΥΕ κάθε 3 χρόνια. Μισθολογική εξέλιξη για όλους κάθε 2
χρόνια υπηρεσίας. Πλήρης αναγνώριση της προϋπηρεσίας.
Κατάργηση του χαρατσιού της «ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για την
καταπολέμηση της ανεργίας».
Προσμέτρηση στη μισθολογική εξέλιξη της διετίας 2016 – 2017 που έχει
«παγώσει».
Κατάργηση του αντιδραστικού πλαισίου της αξιολόγησης. Αποσύνδεση του
μισθού από την αντιδραστική «αξιολόγηση» και στοχοθεσία. Ακώλυτη
μισθολογική εξέλιξη.
Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, με προσαύξηση 3.000 ευρώ για κάθε παιδί.
Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και στη φοροληστεία.
Μόνο με τον ανυποχώρητο και οργανωμένο αγώνα μπορούμε να σπάσουμε τις πολιτικές που
μας θέλουν εργαζόμενους με μισθούς φτώχειας και υποβαθμισμένες συνθήκες εργασίας.
Συνεχίζουμε στον δρόμο του αγώνα, με οδηγό τις πραγματικές ανάγκες μας!
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο να συμμετάσχουν μαζικά στην πανελλαδική
πανεργατική απεργία στις 28 Φεβρουαρίου απαιτώντας να μη γίνει καμία συγκάλυψη των αιτιών
και των υπευθύνων για το έγκλημα στα Τέμπη, για λήψη μέτρων Υγείας και ασφάλειας στους
χώρους δουλειάς που έχουν μετατραπεί σε «κοιλάδες των Τεμπών» και για την ικανοποίηση
συνολικότερα των εργατικών-λαϊκών αναγκών.
