Η απόφαση του πρωτοδικείου Ιωαννίνων για αναβολή της εκδίκασης της προσωρινής διαταγής παραμονής των συμβασιούχων του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων (ΠΓΝΙ) μέχρι τις 1 Απρίλη, δηλαδή μία μέρα μετά την προθεσμία του Υπουργείου Υγείας για τη λήξη των συμβάσεων τους και την αντικατάστασή τους από εργολάβο, μόνο ως απαράδεκτη μπορεί να χαρακτηριστεί.
Υπονομεύει το δίκαιο αγώνα των συμβασιούχων για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για στήριξη του δημοσίου συστήματος υγείας. Διευκολύνει τους σχεδιασμούς για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση λειτουργιών του ΠΓΝΙ με αρνητικές συνέπειες για την υγεία του λαού της περιοχής μας. Είναι το προανάκρουσμα των σχεδιασμών του ΝΕΟΥ ΕΣΥ, της μετατροπής των νοσοκομείων σε επιχειρήσεις με εξευτελιστικά φτηνό, αναλώσιμο και χωρίς δικαιώματα προσωπικό.
Η εχθρική στάση της διοίκησης του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, δια του νομικού της συμβούλου, ο οποίος ζήτησε να δικαστεί η υπόθεση χωρίς άλλες καθυστερήσεις και αναβολές με τη ρητή θέση να μη δοθεί ούτε ημέρα παραπέρα στους συμβασιούχους μετά τις 31 Μάρτη, αποκάλυψε με εκκωφαντικό τρόπο την κοροϊδία κυβερνητικών συνδικαλιστών και άλλων παρατρεχάμενων που όλο το προηγούμενο διάστημα καλλιεργούσαν επανάπαυση και αυταπάτες για στήριξη του δίκαιου αγώνα των συμβασιούχων από τη διοίκηση του ΠΓΝΙ και κυβερνητικούς βουλευτές.
Μόνο η κλιμάκωση του αγώνα των συμβασιούχων, χωρίς αυταπάτες και υποχωρήσεις όπως π.χ. για προκήρυξη νέων ατομικών συμβάσεων, με σταθερό αίτημα την μόνιμη και σταθερή δουλειά με μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, με την ανεπιφύλακτη αλληλεγγύη του λαού της πόλης μας μπορεί να δώσει λύση στο δίκαιο αγώνα τους. Αυτή η αλληλεγγύη πρέπει να εκφραστεί για έναν επιπλέον λόγο: η άμεση εκδίωξη των ηρώων-συμβασιούχων της πανδημίας γίνεται για να επανέλθει στο ΠΓΝΙ η πιο επαίσχυντη εργασιακή ζούγκλα που εκπροσωπούν οι εργολάβοι καθαριότητας. Οι μνήμες είναι ακόμη νωπές.