Κυριάκος Μητσοτάκης: Καλωσόρισες Pedro. Με μεγάλη χαρά υποδέχομαι σήμερα στην Αθήνα τον φίλο Πρωθυπουργό της Ισπανίας. Μαζί εξετάσαμε όλο το φάσμα των διμερών μας σχέσεων αλλά και τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας ως ευρωπαίοι εταίροι αλλά και ως σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ.
Στη διάρκεια των αιώνων, άλλωστε, τις δύο χώρες μας συνδέουν πολλά: τόσο η Ιστορία, ο πολιτισμός, η Μεσόγειος, όσο και η πίστη στο Διεθνές Δίκαιο και στη σύγχρονη ανοιχτή δημοκρατία. Και βέβαια η πίστη σε μία Ευρώπη της ανάπτυξης, της αλληλεγγύης και της προόδου.
Όπως είναι φυσικό, ιδιαιτέρα μας απασχόλησε η επόμενη μέρα της πανδημίας, παρά την επιφυλακή, η οποία απαιτείται ακόμα. Και είναι πολύ σημαντικό ότι τώρα προωθείται το ευρωπαϊκό Πράσινο Πιστοποιητικό για όσους έχουν εμβολιαστεί ή έχουν αρνητικό τεστ, το οποίο αποδεικνύει ότι τη στιγμή που θα ταξιδεύουν δεν νοσούν.
Είναι μία επιλογή που προσωπικά είχα εισηγηθεί πριν από αρκετούς μήνες. Την στήριξε αμέσως η Ισπανία και πιστεύω ότι έχουμε κοινό ενδιαφέρον να προωθήσουμε αυτήν την πρωτοβουλία, καθώς αποτελεί διαβατήριο για την πιο ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών και ασφαλώς έναν κρίσιμο κρίκο στην αλυσίδα του τουρισμού που τόσο ενδιαφέρει και τις δύο οικονομίες μας.
Η υγειονομική κρίση ανέδειξε όσο τίποτα την ανάγκη κοινής δράσης στην αντιμετώπιση τέτοιων απειλών και με το φίλο Pedro, λοιπόν, αναγνωρίσαμε τις πολλές καλές στιγμές και τις λίγες κακές της ευρωπαϊκής αντίδρασης. Συμφωνούμε ότι τώρα οι πρώτες πρέπει να προσανατολιστούν στο πεδίο των εμβολιασμών των τρίτων χωρών, όπου δυστυχώς ο κορονοϊός εξακολουθεί να καλπάζει. Kαι με ένα μοναδικό ζητούμενο: τη γρήγορη και ρεαλιστική αύξηση της παγκόσμιας παραγωγής και τη δίκαιη διανομή εμβολίων στις περιοχές αυτές.
Αυτό εξάλλου ήταν και το συμπέρασμα της τελευταίας μας συνόδου στο Πόρτο. Η άρση των πνευματικών δικαιωμάτων και των πατεντών των εμβολίων μπορεί να είναι ένα μέρος μόνο της λύσης ενός εξαιρετικά σύνθετου προβλήματος, είναι όμως μία πολύ σημαντική διάσταση αυτού του προβλήματος.
Και το βασικό μας ζητούμενο σήμερα, όπως είπα, είναι πώς θα επιτρέψουμε, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας, να παραχθούν περισσότερα εμβόλια και επίσης αυτά τα εμβόλια να εξαχθούν ανεμπόδιστα στις χώρες που το έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.
Σε ό,τι αφορά τώρα τις Ελληνο-Ισπανικές σχέσεις το συμπέρασμα είναι επίσης κοινό: υπάρχουν σημαντικότατα περιθώρια ανάπτυξης σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος, όπως ο τουρισμός, το εμπόριο, οι κατασκευές, η ενέργεια -κυρίως οι ανανεώσιμες μορφές ενέργειας- η εκπαίδευση, ο πολιτισμός. Άλλωστε όλα αυτά σύντομα θα λειτουργούν στην ευνοϊκή προοπτική του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης.
Και θυμίζω ότι με τον Πρωθυπουργό Sánchez ήμασταν από τους πρώτους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων που προτείναμε αυτό το τολμηρό βήμα πριν από περίπου 15 μήνες. Και σήμερα οι χώρες μας είναι από τις πρώτες που έχουν καταθέσει τα εθνικά τους σχέδια και προσδοκούμε ότι αυτά τα εθνικά σχέδια θα είναι και από τα πρώτα που θα εγκριθούν από την Επιτροπή εντός του Ιουνίου και φυσικά θα δρομολογηθούν στην πράξη.
Σε όλα τα κεφάλαια των προγραμμάτων αυτών οι στόχοι Ελλάδος και Ισπανίας συγκλίνουν. Ήδη μάλιστα η χώρα μας κάνει τα πρώτα τολμηρά βήματα. Η πράσινη ανάπτυξη προχωρεί με την απόσυρση των πρώτων μεγάλων ρυπογόνων λιγνιτικών μονάδων. Και η ψηφιακή μετάβαση -όπως είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε εκτενώς- μπορεί να φέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα, όπως δείχνει εξάλλου στη χώρα μας και η άρτια οργάνωση των εμβολιασμών.
Ενώ βέβαια έχουμε κοινό ενδιαφέρον και για τον κοινωνικό πυλώνα, ο οποίος και στα δύο σχέδιά μας υπηρετείται από κοινές δράσεις, ξεκινώντας από τον εκσυγχρονισμό των νοσοκομείων μας και καταλήγοντας στην προστασία των εργαζομένων μέσα σε ένα σύγχρονο και λειτουργικό περιβάλλον.
Όμως η οικονομική ευημερία προϋποθέτει και ασφάλεια. Και για αυτό και είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε αναλυτικά για τη συμπεριφορά της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Ως μεσογειακή χώρα η Ισπανία, όπως και η Ελλάδα, ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τη Λιβύη, για την απεμπλοκή της από ξένους στρατούς, από ξένες επιρροές.
Αλλά φυσικά και η Ισπανία ενδιαφέρεται, όπως η Ελλάδα, για τη νομιμότητα στην κοινή μας θάλασσα. Και ως ευρωπαίος εταίρος έχει φυσικά λόγο όταν μία υποψήφια χώρα παραβιάζει τα δικαιώματα άλλων μελών, όπως είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Ενώ και ως σύμμαχος στο ΝΑΤΟ απορρίπτει προκλήσεις σαν και αυτές της Άγκυρας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η ελληνική θέση είναι πλέον απολύτως σαφής, απολύτως κατανοητή. Κάθε ένταση σταματά μόνο όταν σταματούν και οι συμπεριφορές που την προκαλούν. Και συμφωνήσαμε ότι κάθε διαφορά έχει μόνο ένα δρόμο επίλυσης, αυτόν των συζητήσεων. Κάθε συζήτηση έχει μόνο ένα πλαίσιο που πρέπει να τη διέπει, αυτό του Διεθνούς Δικαίου, των Συνθηκών και φυσικά του κοινοτικού κεκτημένου.
