Κατακύρωση αναδόχου για το έργο: «Κατασκευή διοικητικού κέντρου με αίθουσα πολλαπλών χρήσεων στο κτίριο επί της οδού Δομπόλη».
Πώς και από ποιόν προστατεύεται, τελικά, το δημόσιο συμφέρον;
Υποστηρίξαμε στο προηγούμενο διάστημα ότι η επιλογή του συστήματος δημοπράτησης «μελέτη-κατασκευή» για συγκεκριμένα έργα τεκμηριώνει την αδυναμία της δημοτικής αρχής για τη συγκρότηση μιας τεχνικά στέρεης και οικονομικά τεκμηριωμένης πρότασης. Περισσότερο δείχνει την έλλειψη έγκυρου σχεδιασμού και προγραμματισμού, ή ακόμη, ενδεχομένως, να υποκρύπτεται και προσωπική στρατηγική διαχείρισης των έργων του δήμου εκ μέρους στελεχών της δημοτικής αρχής. Ιδιαίτερα δε, όταν δεν προκύπτει καμία πολυπλοκότητα και μελετητική δυσκολία στα συγκεκριμένα έργα, δεδομένων των προϋφιστάμενων μελετών.
Γεγονός είναι ότι το σύστημα αυτό, καταλήγει σε απλό μειοδοτικό διαγωνισμό, αφού δεν προβλέπονται όροι στον διαγωνισμό που να επιτρέπουν ή να επιβάλλουν επίκαιρες και καινοτόμες αρχιτεκτονικές λύσεις και κυρίως που να προβλέπουν και να διαφυλάσσουν την ασφάλεια της κατασκευής και την ολοκλήρωση του έργου.
Σε όσα έργα δημοπρατεί ο δήμος μας με το σύστημα αυτό, παρατηρείται να κατατίθεται μία και μοναδική προσφορά, από τον ίδιο υποψήφιο ανάδοχο και με σχεδόν μηδενική έκπτωση!
Εύλογα, λοιπόν, προκύπτουν τα ερωτήματα:
- Υπάρχει τεκμηριωμένη και σαφής αιτιολόγηση ότι τα συγκεκριμένα έργα –όπως οδηγούνται σε συμβασιοποίηση- δεν είναι οικονομικά ασύμφορα; και
- Πώς και από ποιόν προστατεύεται, τελικά, το δημόσιο συμφέρον;
Επειδή απαντήσεις δεν προκύπτουν από τη συνολική πολιτική πρακτική της δημοτικής αρχής, η διαδικασία –εκ του αποτελέσματος- προκαλεί πολλά ερωτηματικά και ενέχει επιλήψιμα στοιχεία, για τα οποία η οικονομική επιτροπή είναι αναρμόδια, αφού για αυτά πρέπει να κινητοποιηθούν και να αποφανθούν άλλες αρχές σύμφωνα με τον νόμο.
Καταψηφίζουμε και την πρακτική της δημοτικής αρχής και την ουσία του θέματος και το αποτέλεσμα της διοικητικής διαδικασίας.
