Ε.Κ.Ι.: Διαμαρτυρία στη ΔΕΗ

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 11:00 π.μ.
 Μείωση της τιμής του ρεύματος κατά 50% και κατάργηση των χαρατσιών για τα εργατικά λαϊκά νοικοκυριά.
 Καμία διακοπή ρεύματος σε ανέργους, απλήρωτους εργαζόμενους, λαϊκές κατοικίες και μικρές επιχειρήσεις. Αναστολή χρεών και διαγραφή τμήματος λογαριασμών ρεύματος.
 Κατάργηση του ΦΠΑ στην ενέργεια και στα ήδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
 Όχι στην απελευθέρωση της ενέργειας.
 Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις με κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων.
Οι λογαριασμοί της ενέργειας βάζουν «φωτιά» στο λαϊκό εισόδημα. Όμως οι ανατιμήσεις στην ενέργεια δεν είναι «φυσικό φαινόμενο».
Είναι η «πράσινη ανάπτυξη» για την οποία η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα του συστήματος μαλώνουν για το ποιος θα την υλοποιήσει ταχύτερα που βάζουν φωτιά στο ήδη πανάκριβο ρεύμα. Η απελευθέρωση της ενέργειας που υλοποιείται από όλες τις κυβερνήσεις, με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και την παράδοση των ΑΠΕ σε ιδιώτες είναι κρίκος του σχεδιασμού για τον καθορισμό των τιμών από τα διεθνή και εγχώρια μονοπώλια. Αυτό είναι το νόημα της «Πράσινης μετάβασης» με τριπλασιασμό της τιμής της ενέργειας εξαιτίας της απολιγνιτοποίησης, του πανάκριβου εισαγόμενου φυσικού αερίου και της προώθησης της μονοκαλλιέργειας των ΑΠΕ με εργαλείο το εμπόριο ρύπων.
Κοροϊδεύει η κυβέρνηση της ΝΔ με τις επιδοτήσεις με κριτήριο την προστασία του «δημοσιονομικού χώρου» για τη στήριξη του κεφαλαίου. Την ίδια ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ εμπαίζει το λαό ζητώντας μεγαλύτερη στήριξη «στα όρια της ΕΕ».
Γιατί είτε με την «ανάπτυξη για όλους» της ΝΔ, είτε με τη «δίκαιη ανάπτυξη» του ΣΥΡΙΖΑ προτεραιότητα και των δύο είναι η προστασία της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Η απάντηση στο πρόβλημα της ακρίβειας για το λαό περνάει μέσα από το δυνάμωμα του αγώνα για την κατάργηση των αντιλαϊκών φόρων στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, με αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, γενναία διαγραφή των χρεών των αυτοαπασχολούμενων, των εργαζομένων και των ανέργων προς την εφορία, με αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου.
Μόνο έτσι μπορεί να προστατευτεί το λαϊκό εισόδημα ενάντια στα κόλπα όλων των κυβερνήσεων που δίνουν δήθεν χρήματα στη μια τσέπη και τα παίρνουν από την άλλη.
Γιατί τελικά, είτε όταν μειώνεται ο μισθός, είτε όταν ανεβαίνουν οι τιμές, πολύ περισσότερο όταν το ένα ακολουθεί το άλλο όπως συμβαίνει τώρα, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Οι εργαζόμενοι παράγουν όλο και περισσότερα, ενώ δουλεύουν για να απολαμβάνουν όλο και λιγότερα.
Δε διαλέγουμε πώς και τι θα χάσουμε, η οργή μπορεί να γίνει πραγματική δύναμη μέσα από τον οργανωμένο αγώνα.