Μια εξαιρετικά σοβαρή καταγγελία για την ΕΛΕΠΑΠ και το θάνατο ενός τετράχρονου αγοριού κάνει το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων, ζητώντας απαντήσεις από τους υπευθύνους:
Στα Γιάννενα, μέσα σε δομή της γνωστής και πολυδιαφημισμένης και στην πόλη μας φιλανθρωπικής οργάνωσης ΕΛΕΠΑΠ, ένα τετράχρονο αγοράκι έχασε τη ζωή του τον Νοέμβρη, κατά την ώρα λειτουργίας της δομής. Από τότε δεν έχει υπάρξει καμία εξήγηση, καμία απάντηση από κανέναν υπεύθυνο, παρά τη δημόσια καταγγελία που έκανε τότε η Ένωση Γονέων Ιωαννίνων. Αντιθέτως έχει υπάρξει γενικευμένη αποσιώπηση του τραγικού θανάτου. Σαν να μην υπήρξε ποτέ αυτό το παιδί!
Με βάση και δεύτερη δημόσια ανακοίνωση- καταγγελία της ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ (Σ.Ε.Α.ΑΝ.), προκύπτουν συγκριμένα ζητήματα: Στο Τμήμα Πρώιμης Παρέμβασης της ΕΛΕΠΑΠ που βρίσκονταν το παιδί, δεν υπήρχε νοσηλεύτρια, παρότι οι ανάγκες υγείας αυτών των παιδιών είναι εξ ορισμού μεγάλες. Σύμφωνα με τις προδιαγραφές της, ενώ μπορεί να υποστηρίξει μέχρι 10 παιδιά με αναπηρία, καθημερινά στο τμήμα υποστηρίζονταν μέχρι 20 παιδιά. Πώς μπορούν λοιπόν σε τέτοιες συνθήκες να εξασφαλιστούν, η υγεία και η ασφάλεια των παιδιών;
Χρόνια τώρα, οι κυβερνήσεις, η Τοπική Διοίκηση (Περιφέρεια και Δήμος), η διοίκηση της ΕΛΕΠΑΠ και οι λογής «φιλάνθρωποι», επιχειρούν να εμφανίσουν την ΕΛΕΠΑΠ ως «παράδεισο» για τις οικογένειες των παιδιών με αναπηρία και για τους εργαζόμενους. Η αλήθεια βρίσκεται στον αντίποδα:
Τόσο η ΕΛΕΠΑΠ όσο και άλλες παρόμοιες «φιλανθρωπικές» οργανώσεις συγκροτήθηκαν, ανέπτυξαν τις υποδομές τους, εξοπλίστηκαν με υλικά και υποδομές υποστήριξης ΑμεΑ, μέσω ΕΣΠΑ και κρατικών κονδυλίων. Η ΕΛΕΠΑΠ στα Γιάννενα, γιγαντώθηκε τα τελευταία χρόνια και διεύρυνε το πεδίο δραστηριοτήτων της (π.χ. οι νέες δομές υποστηριζόμενης στέγης ενηλίκων που φτιάχτηκαν με πρόγραμμα ΕΣΠΑ της Περιφέρειας Ηπείρου) πάνω στην πολιτική εγκατάλειψης και εμπορευματοποίησης των δημόσιων υποδομών Ειδικής Αγωγής και Πρόνοιας. Σ’ αυτά τα πλαίσια οι λαϊκές οικογένειες χαρατσώνονται βαριά για τις υπηρεσίες της «παραδεισένιας» ΕΛΕΠΑΠ η οποία, αντίθετα από ότι ισχυρίζεται ότι είναι «μη κερδοσκοπική επιχείρηση», οι όροι λειτουργίας της δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Η πολιτική υποστήριξης των ΑμΕΑ με αυτόν τον τρόπο (έξω δηλαδή από τον έλεγχο του κράτους και μέσω των ΜΚΟ), είναι αυτή που φέρει την ευθύνη για τις εγκληματικές ελλείψεις προσωπικού και αναγκαίων ειδικοτήτων στην δομή αυτή, για την εντατικοποίηση της εργασίας που αναπόφευκτα υποβαθμίζει το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών σε πολύ ευαίσθητες ομάδες παιδιών και ενηλίκων. Οι εργαζόμενοι εργάζονται με ατομικές συμβάσεις, με απαράδεκτα χαμηλούς μισθούς, το προσωπικό αλλάζει πολύ συχνά, αφού γίνονται συνεχώς απολύσεις εργαζομένων, ενώ πολλοί εξαναγκάζονται σε παραίτηση γιατί δεν αντέχουν. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος «ειδικός» για να κατανοήσει γιατί σε τέτοιες δομές, η σταθερότητα του προσωπικού είναι απαραίτητος όρος για την αποτελεσματική παρέμβαση- θεραπεία και την αποφυγή απρόβλεπτων καταστάσεων.
Χαρακτηριστικό της τακτικής καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων από τη Διοίκηση της ΕΛΕΠΑΠ και της στάσης της απέναντι στους εργαζόμενους, είναι ότι έχει απαγορευτεί επανειλημμένα στο σωματείο ιδιωτικής υγείας – πρόνοιας Ιωαννίνων να επισκεφτεί το χώρο και να συνομιλήσει με τους εργαζόμενους (πολύ πριν τους περιορισμούς της πανδημίας). Σ’ αυτά τα πλαίσια έχει γίνει προσπάθεια μετά το συμβάν, να αποποιηθεί η διοίκηση των σοβαρών ευθυνών της και να ενοχοποιηθούν εργαζόμενοι για τον τραγικό θάνατο του 4χρονου παιδιού.
Ευθύνη για τον θάνατο του παιδιού και συνολικά για τις συνθήκες λειτουργίας έχει το κράτος, όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή, που συνεχώς διαφημίζουν την ευαισθησία τους για τα άτομα με αναπηρία, αλλά με τις πολιτικές τους αποφάσεις συμβάλλουν ώστε οι υπηρεσίες για τους αναπήρους να είναι ιδιωτικές και χρυσοπληρωμένες. Είναι γνωστό ότι την ίδια ώρα που γίνεται αυστηρή περικοπή κρατικών δαπανών και κλείνουν δημόσιες δομές πρόνοιας, η ΕΛΕΠΑΠ και άλλες ΜΚΟ και φιλανθρωπικές οργανώσεις, χρηματοδοτούνται αδρά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις κυβερνήσεις και όχι μόνο. Η σημερινή εφαρμοζόμενη πολιτική, ούτε θέλει ούτε μπορεί να δώσει σχεδιασμένη και επιστημονική απάντηση στα προβλήματα των παιδιών και των ενηλίκων ΑμΕΑ γιατί τους βλέπει ως βάρος και κόστος. Είναι χαρακτηριστικό ότι, οι δημόσιες δομές πρώιμης διάγνωσης και έγκαιρης παρέμβασης πανελλαδικά, είναι τραγικά ελάχιστες. Έτσι, εκτός των άλλων, η ΕΛΕΠΑΠ και παρόμοιες «φιλανθρωπικές» οργανώσεις παρουσιάζονται ως η μοναδική, αναπόφευκτη και «σωτήρια» λύση για τα παιδιά και τους ενήλικες με αναπηρία, για τις βασανισμένες οικογένειές τους. Γι αυτό και οι οικογένειες πολλές φορές διστάζουν να καταγγείλουν ατυχήματα, προβλήματα, ελλείψεις κλπ.
Απόδειξη για όλα τα παραπάνω, είναι το γεγονός ότι στα Γιάννενα, τα δύο Ειδικά Νηπιαγωγεία δεν επαρκούν να καλύψουν τις ανάγκες των παιδιών. Δεν είναι επαρκώς στελεχωμένα και εξοπλισμένα, ενώ στην περίπτωση του Νηπιαγωγείου του ΣΑΠ που βρίσκεται στις εγκαταστάσεις της ΕΛΕΠΑΠ, οι υποδομές είναι άθλιες (30 άτομα σε 60τμ).
Άμοιρη ευθυνών δεν είναι η Περιφέρεια Ηπείρου, καθώς έχει συνολικά την εποπτεία και τον έλεγχο των δομών αυτών και όλο αυτόν τον καιρό… «ποιεί την νήσσαν». Η γνωστή διασύνδεση της ΕΛΕΠΑΠ με διάφορους επιχειρηματίες, επιχειρηματικούς κολοσσούς «χορηγούς» (μεγάλες ντόπιες και πολυεθνικές επιχειρήσεις, ο ΣΕΒ, οι Τράπεζες, οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας) δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ασυλία!
Στεκόμαστε στο πλευρό της οικογένειας που έχασε το παιδί της. Καλούμε γονείς, κηδεμόνες άτομα με αναπηρίες, χρόνιους πάσχοντες, εργαζόμενους στις δομές ειδικής αγωγής του Νομού μας, να απευθυνθούν στο Εργατικό Κέντρο, στα σωματεία των Νομού. Να μη φοβηθούν, να μη σιωπήσουν για κάθε πρόβλημα και διεκδίκηση. Καμία οικογένεια να μην μείνει μόνη της. Μόνο με οργάνωση και αγώνα μπορούμε να αποτρέψουμε τις τραγικές συνέπειες που έχει στη ζωή, στην υγεία και την εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία, η μετατροπή της πρόνοιας και της ειδικής αγωγής σε εμπόρευμα, ή «φιλανθρωπία».
Να δυναμώσουμε ΤΩΡΑ τον αγώνα για δημόσια, δωρεάν πρόνοια, ειδική αγωγή και αποκατάσταση, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους και με βάση τις τεράστιες πλέον δυνατότητες που δίνει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας σε αυτούς τους τομείς. Δυνατότητες που είναι απλησίαστες για μεγάλο αριθμό οικογενειών.
Απαιτούμε εδώ και τώρα:
• Να χυθεί άπλετο φως στις συνθήκες θανάτου του 4χονου παιδιού στην ΕΛΕΠΑΠ στα Γιάννενα και να καταλογιστούν οι ευθύνες.
• Να ελεγχθεί αν το συγκεκριμένο τμήμα πληρούσε τις προδιαγραφές ποιοτικής και ασφαλούς λειτουργίας. Το ίδιο να γίνει για όλες τις ανάλογες δομές στα Γιάννενα.
• Αποφασιστική ενίσχυση των δημόσιων δομών υγείας, πρόνοιας, ειδικής αγωγής και αποκατάστασης με υλικοτεχνική υποδομή και μόνιμο επιστημονικό, βοηθητικό, τεχνικό προσωπικό.
• Δημόσιο δίκτυο πρώιμης διάγνωσης και έγκαιρης παρέμβασης στα Γιάννενα και σε όλη την Ελλάδα, ενίσχυση της λειτουργίας των δημόσιων ειδικών νηπιαγωγείων και σχολείων, κάλυψη όλων των αναγκών.
• Στελέχωση και διάθεση όλων των απαραίτητων μέσων στις ελεγκτικές υπηρεσίες της Περιφέρειας για τον έλεγχο όλων των δομών του συγκεκριμένου τομέα, δημόσιου και ιδιωτικού. Στην προοπτική ένταξης όλων των ιδιωτικών δομών, που πληρούν τις προδιαγραφές, στο δημόσιο αλλά και όλων των εργαζομένων με εξασφάλιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων.
