Το αντεργατικό τερατούργημα – νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ, ικανοποιεί και τα πιο τρελά όνειρα των μεγαλοεργοδοτών. Το αντεργατικό νομοσχέδιο – έκτρωμα δίνει νέα όπλα στην εργοδοσία και το κράτος της για την ολομέτωπη επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματά των εργαζομένων.
Το τσάκισμα της τιμής της εργατικής μας δύναμης και των δικαιωμάτων μας είναι προαπαιτούμενο του νέου SUPER μνημονίου, για το μοίρασμα των δισεκατομμυρίων του Ταμείου Ανάκαμψης στους επιχειρηματικούς ομίλους για την ανάκαμψη και διεύρυνση των κερδών τους.
Αξιοποιώντας τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και τα αντεργατικά μέτρα που διατήρησαν και επέκτειναν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, η σημερινή κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει κυριολεκτικά τις «ανατροπές του αιώνα» στα εργασιακά δικαιώματα και τη συνδικαλιστική δράση.
Πιο συγκεκριμένα:
Καταργείται το 8ώρο και θεσμοθετείται η 10ωρη έως και 13 ώρες δουλειά την ημέρα, έως και 78 την εβδομάδα. Διαλύεται ο σταθερός ημερήσιος χρόνος δουλειάς. Ο εργαζόμενος καλείται να είναι και «διαθέσιμος» όποτε και όσο απαιτεί ο εργοδότης. Αυξάνεται ο απλήρωτος χρόνος εργασίας προς όφελος της κερδοφορίας των εργοδοτών, με σκοπό την ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης. Η λεγόμενη «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου, η οποία θα γίνεται με ατομικές συμβάσεις εργασίας και οι ελαστικές σχέσεις, διαλύουν τις ζωές των εργαζομένων. Αυτές οι πολιτικές δεν είναι καινούριες, είναι στρατηγική επιλογή όλων των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, του ΣΕΒ και της Ε.Ε. Υπηρετήθηκαν πιστά από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Η λεγόμενη «διευθέτηση» είναι ο νόμος 3986/2011 του ΠΑΣΟΚ που διατήρησε και επέκτεινε ο ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. με την 12ωρη εργασία στους νοσοκομειακούς γιατρούς) και τώρα η ΝΔ έρχεται να την απογειώσει.
Κατάργηση της Κυριακής Αργίας σχεδόν στο σύνολο των κλάδων. Εξαφανίζεται στην πράξη η μοναδική μέρα ξεκούρασης κάθε εργατικής – λαϊκής οικογένειας. Η κυριακάτικη αργία μετατρέπεται σε εξαίρεση. Παίρνοντας την σκυτάλη από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που νομιμοποίησε τη δουλειά 32 Κυριακές το χρόνο στο εμπόριο, η ΝΔ χτυπά αδυσώπητα την κυριακάτικη αργία.
Αυξάνεται το ανώτατο όριο των υπερωριών στις 150 (από 96 στη βιομηχανία και 120 συνολικά) με 20% λιγότερη προσαύξηση. Δίνεται επιπλέον κίνητρο στις επιχειρήσεις, αντί για νέες θέσεις εργασίας, να ξεζουμίζουν με υπερεκμετάλλευση τους εργαζόμενους, και να τους στέλνουν στις στρατιές της ανεργίας.
Καθιερώνεται και γενικεύεται η τηλεργασία χωρίς όρια. Αυξάνεται στο έπακρο η εντατικοποίηση της εργασίας και γίνονται δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ του εργάσιμου και του μη εργάσιμου χρόνου.
Απελευθερώνονται στην πράξη οι απολύσεις των εργαζομένων. Ακόμα και σε περίπτωση που μία απόλυση κριθεί δικαστικά παράνομη, μπορεί ο εργοδότης να απολύσει τον εργαζόμενο με αποζημίωση τριών μισθών. Ταυτόχρονα, καταργείται κάθε προστατευτική διάταξη απόλυσης των συνδικαλιστών, δίνοντας έτσι το σύνθημα να οργιάσει η εργοδοσία με εκβιασμούς και απειλές απέναντι στα σωματεία και σε όποιον τολμήσει να διεκδικήσει έστω και το παραμικρό ζήτημα.
Το νομοσχέδιο εκφράζει κυριολεκτικά το ταξικό μίσος των εκμεταλλευτών απέναντι στα σωματεία, τη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση. Διατηρείται η υποχρεωτική συμμετοχή του 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών (ν. Αχτσιόγλου) για τη λήψη απόφασης για απεργία και γίνεται υποχρεωτική η παροχή δυνατότητας ηλεκτρονικής ψήφου στις Γενικές Συνελεύσεις και τις εκλογές των σωματείων. Η υποκρισία τους σπάει κόκκαλα! Ουσιαστικά, επιδιώκουν να κυριαρχήσει η «σιωπή νεκροταφείου» σε κάθε κλάδο, να καταστήσουν «παράνομη» κάθε συλλογική διαδικασία. Απαγορεύεται στην πράξη η απεργία σε μια σειρά χώρους (υγεία, ενέργεια, μεταφορές, δήμους κ.α.). Προβλέπεται σε ημέρα απεργίας να διασφαλίζεται τουλάχιστον το 1/3 των παρεχόμενων υπηρεσιών. Η απεργία, δηλαδή, μετατρέπεται σε «συμβολική πράξη». Απαγορεύεται η περιφρούρηση της απεργίας, η οποία μετατρέπεται σε ποινικό αδίκημα.
Επιπλέον, η δράση των συνδικάτων μπαίνει ακόμα περισσότερο υπό τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους, μέσα από το «φακέλωμά» τους στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕΜΗΣΟΕ), το οποίο θα είναι και προϋπόθεση για να μπορούν τα συνδικάτα να διαπραγματεύονται και να υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, όπως και να προκηρύσσουν απεργίες. Το φακέλωμα προχωράει παραπέρα, αφού η ηλεκτρονική ψηφοφορία επιβάλλεται και στην περίπτωση της εκλογής των συνδικαλιστικών οργάνων. Κι έτσι διευκολύνεται ακόμα περισσότερο η άμεση παρέμβαση κράτους και εργοδοσίας στα συνδικάτα.
Καταργείται το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και υποβαθμίζονται οι όποιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί υπήρχαν σε δήθεν “ανεξάρτητες αρχές”, αφήνοντας την εργοδοσία να σμπαραλιάζει ελεύθερη τα πάντα.
ΚΑΝΕΝΑ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ ,η μεγαλοεργοδοσία της περιοχής μας ακονίζει τα νύχια της. Για τους εκατοντάδες εποχικούς εργάτες στα εργοστάσια των τροφίμων, της εμφιάλωσης, των πλαστικών, κ.α. που χρόνια τώρα βιώνουν την υπερεντατικοποίηση, το νέο έκτρωμα θα σημάνει δουλειά ήλιο με ήλιο, αμέτρητες απλήρωτες υπερωρίες και απολύσεις (θα αρκούν πολλοί λιγότεροι αφού θα δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα). Οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό, στον τουρισμό, στο εμπόριο, στις διανομές που η εκμετάλλευση τσακίζει κόκκαλα θα βλέπουν το ρεπό με τα κιάλια, η λέξη λάστιχο και η απληρωσιά δεν θα αρκεί να περιγράψει την κατάσταση. Ήδη η εργοδοσία στην ΤΕΡΝΑ ,στα ΙΚΕΑ, στα JUMBO και αλλού μας δείχνει τα δόντια της. Το τερατούργημα δεν εξαιρεί κανέναν, θα χτυπήσει την πόρτα και τις ζωές όλων μας. Και επειδή οι εργοδότες και το κράτος τους γνωρίζουν καλά ότι η επίθεση τους θα γεννά αντιδράσεις και αγώνες, θέλουν να βάλουν στο χέρι και στο γύψο τη δράση και τη λειτουργία των ζωντανών συνδικάτων και των αγώνων τους.
Όλοι στη μάχη για να μην περάσει το αντεργατικό τερατούργημα! Να καταργηθεί όλο το αντεργατικό πλαίσιο των κυβερνήσεων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, που από κοινού και εναλλάξ τσάκισαν τα δικαιώματά μας.
Οι δυνατότητες της εποχής της, η επιστημονική γνώση, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της παραγωγής, μπορούν να εξασφαλίσουν για το λαό καλύτερες συνθήκες εργασίας, λιγότερες ώρες δουλειάς, αυξήσεις της μισθούς και καλύτερους όρους ζωής. Αντίθετα, σήμερα, οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να απολαύσουν αξιοπρεπή ζωή και δουλειά με δικαιώματα, δεν απολαμβάνουν τα αποτελέσματα του πλούτου που παράγουν και γυρνάμε της δεκαετίες πίσω στο όνομα της «ανάπτυξης», της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των λίγων.
Η ελπίδα βρίσκεται στο δρόμο της ανατροπής, στον μαζικό, ενωτικό, ταξικό αγώνα.
Η εκμετάλλευση δε «διευθετείται», καταργείται!!!
ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 3 ΙΟΥΝΗ
10.00πμ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ!
