Δυνατό και επίκαιρο το μήνυμα του Πολυτεχνείου

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 αποτέλεσε την κορύφωση του αντιδικτατορικού αγώνα. Ενός αγώνα ενάντια στο ολοκληρωτικό καθεστώς που επιβλήθηκε στη χώρα, ενός αγώνα για την επάνοδο στη δημοκρατία.
Οι εκδηλώσεις μνήμης ενός ιστορικού πολιτικού γεγονότος όπως η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν αποτελούν σίγουρα ένα μνημόσυνο, αλλά είναι μια προβολή στο σήμερα του αγώνα που έδωσαν όσοι ύψωσαν το ανάστημά τους στη δικτατορία, πάντα με απόλυτο σεβασμό στη μνήμη τους. Πιστεύω άλλωστε ότι αυτή είναι η πολιτική παρακαταθήκη που μας κληροδότησαν όσοι έδωσαν τον αγώνα αυτό.
Το σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθέρια», παραμένει πάντα επίκαιρο για την κοινωνία μας η οποία έχει ανάγκη από αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, την ίδια ώρα που η παιδεία αποτελεί το στοιχείο που εξελίσσει τις κοινωνίες και η ελευθέρια παραμένει ένα πανανθρώπινο δικαίωμα.
Μετά από 48 χρόνια από τον αγώνα των φοιτητών για την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας ο αγώνας αυτός συνεχίζει να έχει και σήμερα νόημα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το τελευταίο διάστημα σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, με την επίφαση και της πανδημίας, έχουμε γίνει μάρτυρες συμπεριφορών που αντί να ενισχύσουν αποδυναμώνουν τη δημοκρατία, όπως η μη λειτουργία των κυρίαρχων συλλογικών οργάνων για τη λήψη αποφάσεων για τα μεγάλα ζητήματα που αφορούν τον τόπο, η έλλειψη διαρκούς διαβούλευσης με την κοινωνία, αλλά και μια επίμονη προσπάθεια επιβολής απόψεων ενάντια στη βούληση των δημοκρατικά εκλεγμένων συλλογικών οργάνων.
Αυτή λοιπόν πρέπει να είναι η προβολή του μηνύματος της εξέγερσης του πολυτεχνείου στο σήμερα.
«Καμία έκπτωση στη λειτουργία των θεσμών της δημοκρατίας».