Με οδύνη αποχαιρετούμε σήμερα τον Παπά- Θανάση Χατζή. Τον ιερωμένο που αφιέρωσε τη ζωή του στην παροχή βοήθειας και θαλπωρής σε άπορα παιδιά, σε αδύναμους συνανθρώπους μας καταστώντας «φάρο»Ορθοδοξίας, Εθελοντισμού και Παιδείας την Ιερά Μονή Δουραχάνης.
Με τον Παπα- Θανάση είχα την τύχη να μεγαλώσω στην ίδια γειτονιά και με τιμούσε με τη φιλία και την αγάπη του. Από μικρός παρακολουθούσα τα «βήματά» του. Αρχικά ως λαϊκού, στη συνέχεια ως διακόνου στην Ιερά Μητρόπολη, με τελικό προορισμό του την Ιερά Μονή Δουραχάνης.
Εκεί για πολλές δεκαετίες έδωσε την ψυχή και όλες του τις δυνάμεις ώστε να τη μετατρέψει σε ένα κορυφαίο πνευματικό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό ίδρυμα. Δίνοντας ο ίδιος το παράδειγμα ενέπνευσε όλα αυτά τα χρόνια πλήθος εθελοντών να συνδράμουν το πολύπλευρο έργο του που είχε επίκεντρο τον άνθρωπο και ιδιαίτερα τα παιδιά, πολλά από τα οποία σήμερα είναι επιστήμονες και πάντα ευγνώμονα για τη στήριξή που είχαν στη ζωή τους από τον Παπά- Θανάση.
Ο Παπά- Θανάσης αφήνει βαριά παρακαταθήκη, για τα πνευματικά του τέκνα, για την Αδελφότητα της Μονής, για όλους μας.
Είμαστε υπερήφανοι που τον γνωρίσαμε, που τον συναστραφήκαμε.
Αιωνία του η μνήμη.
