Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, στις 29 – 30 Ιούνη, θα αποτελέσει «αιχμή του δόρατος» για την περαιτέρω κλιμάκωση της ΝΑΤΟικής επιθετικότητας εναντίον των λαών, αλλά και για την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που αυτήν την περίοδο εκδηλώνονται με τη σφοδρή πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία.
Με τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ επιδιώκεται η ισχυροποίηση της επιθετικής Στρατηγικής «ΝΑΤΟ 2030», με κύρια σημεία:
• Την ενίσχυση και μονιμοποίηση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην περιοχή του πολέμου, στην Ανατολική Ευρώπη.
• Την επέκταση της δράσης της ΝΑΤΟικής συμμαχίας – αυτοτελώς ή και με συνεργαζόμενα κράτη – σε όλη την υδρόγειο, όπως στον Ινδο-Ειρηνικό που εξελίσσεται σε «θερμή» περιοχή με ξεχωριστή θέση στον ανταγωνισμό ΗΠΑ – Κίνας.
• Την προώθηση της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, με την ένταξη σε πρώτη φάση της Σουηδίας και της Φινλανδίας και με στόχο την παραπέρα περικύκλωση της Ρωσίας.
• Τον εκσυγχρονισμό του συμβατικού, αλλά και πυρηνικού οπλοστασίου, με νέα εξοπλιστικά προγράμματα – μαμούθ, που θα κληθούν να πληρώσουν οι λαοί.
Οι αποφάσεις αυτές σηματοδοτούν την κλιμάκωση και γενίκευση της σύγκρουσης ανάμεσα στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο από τη μία και στο – υπό διαμόρφωση – ευρασιατικό, με επικεφαλής την Κίνα και τη Ρωσία από την άλλη.
Πρόκειται για μια σύγκρουση απρόβλεπτων διαστάσεων για το μοίρασμα των αγορών, των ενεργειακών και γενικότερα των πλουτοπαραγωγικών πηγών, που διαμορφώνουν τους όρους για έναν νέο γύρο ιμπεριαλιστικών πολέμων με μεγάλα θύματα τους λαούς όλου του κόσμου. Αυτήν την πορεία επιβεβαιώνουν τόσο η δήλωση του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας για ισχυροποίηση του Οργανισμού Συλλογικής Ασφάλειας (συμμαχία χωρών με επικεφαλής τη Ρωσία), ως «αντίβαρο» στο ΝΑΤΟ, όσο και η πρόσφατη δήλωση του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων της Βρετανίας για «προετοιμασία πολεμικής αναμέτρησης στην Ευρώπη».
Η κυβέρνηση της ΝΔ «πρωτοστατεί» στην υλοποίηση αυτών των επικίνδυνων σχεδιασμών, στέλνοντας πολεμικό υλικό στην Ουκρανία, αναβαθμίζοντας τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις στη χώρα, διαθέτοντας ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις για τη στελέχωση των ΝΑΤΟικών σχηματισμών, εκτινάσσοντας τις δαπάνες για εξοπλισμούς που αφορούν τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Η πολιτική αυτή υπηρετεί τον στόχο της ελληνικής αστικής τάξης για γεωπολιτική αναβάθμιση, ιδιαίτερα τμημάτων του κεφαλαίου που κάνουν «χρυσές δουλειές» από τη μετατροπή της Ελλάδας σε μεταφορικό κι ενεργειακό κόμβο.
Αυτός είναι ο πραγματικός στόχος της εμπλοκής κι όχι «η θωράκιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας έναντι της τουρκικής επιθετικότητας με εγγυητή το ΝΑΤΟ», όπως λέγεται διαχρονικά από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις. Άλλωστε, το ΝΑΤΟ, τηρώντας τη γνωστή στάση του «Πόντιου Πιλάτου», τροφοδοτεί τις διεκδικήσεις του τουρκικού κράτους, στο πλαίσιο ενός σύνθετου «παζαριού» με την Τουρκία για τη διασφάλιση της νοτιοανατολικής πτέρυγας της συμμαχίας και την προσπάθεια αποδυνάμωσης των σχέσεων Ρωσίας – Τουρκίας.
Την επιθετική στρατηγική του ΝΑΤΟ στηρίζουν και τα άλλα κόμματα, ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κριτική στην κυβέρνηση μόνο για την αποστολή οπλισμού και όχι για την εμπλοκή στον πόλεμο μέσω υποδομών (βάσεις κ.λπ.), τις οποίες μάλιστα εγκαινίασε ο ίδιος ως κυβέρνηση. Παράλληλα, δηλώνει τη στήριξή του στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ με τη Σουηδία και τη Φινλανδία, αλλά και στις κυρώσεις προς τη Ρωσία, που «ρίχνουν λάδι στη φωτιά» των ανταγωνισμών.
Η εναντίωση των λαών στο ΝΑΤΟ και τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής αποτελεί ζήτημα «ζωής και θανάτου». Γι’ αυτό και το ΚΚΕ στηρίζει τις λαϊκές αντιιμπεριαλιστικές και φιλειρηνικές κινητοποιήσεις, που έχουν αποφασιστεί τις μέρες της Συνόδου Κορυφής, ενάντια μάλιστα στο κλίμα αυταρχισμού και καταστολής που καλλιεργεί η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Ισπανίας. Θα συμμετάσχει με πολυμελή αντιπροσωπεία του στις κινητοποιήσεις, από κοινού με το Κομμουνιστικό Κόμμα των Εργαζομένων της Ισπανίας.
Ο αγώνας για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, για να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις της χώρας μας, για να μη σταλούν ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις και οπλικά συστήματα εκτός συνόρων, είναι ο δρόμος για να μη ματώσει ο λαός και να μην πληρώσει τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών. Είναι η μόνη εγγύηση για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, για την εναντίωση στην αμφισβήτηση των συνόρων της χώρας.
Ο λαός μπορεί να χαράξει τη δική του πορεία, ειρήνης, συνεργασίας και κοινής πάλης με όλους τους λαούς, με αποδέσμευση από ΝΑΤΟ – ΕΕ, με τον λαό αφέντη στον τόπο του, με την εξουσία στα δικά του χέρια.
