Η πολιτική των επιχορηγήσεων των οικογενειών για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς μέσω voucher, είχε ως αποτέλεσμα το άνοιγμα πολλών ιδιωτικών παιδικών σταθμών και ΚΔΑΠ μέσα σε λίγα χρόνια. Ο γονιός μπορεί να επιλέξει δημόσιο ή ιδιωτικό παιδικό σταθμό με την οικονομική κάλυψη του voucher που δικαιούται και χωρίς καμία άλλη επιβάρυνση. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι είναι μία καλή ευκαιρία για μία επιχείρηση, η οποία εξασφαλίζει τα δίδακτρα από την επιχορήγηση του ΕΣΠΑ για κάθε παιδί. Από την άλλη οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί, που υπηρετούν κοινωνικό σκοπό γιατί εξυπηρετούν παιδιά με ελάχιστο ως μηδενικό οικονομικό κόστος προς τις οικογένειες, μένουν να επιλέγονται κυρίως από τους γονείς οι οποίοι δεν είναι δικαιούχοι χρηματοδότησης μέσω voucher.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί πρέπει να είναι ανταγωνιστικοί απέναντι στους ιδιωτικούς που παρέχουν πολλές διευκολύνσεις όπως, ευέλικτο ωράριο λειτουργίας, πολλές δράσεις εξωστρέφειας, εξυπηρέτηση παιδιών με κατ’ οίκον μετακινήσεις μέσω σχολικού λεωφορείου. Ένας δημοτικός παιδικός σταθμός από την άλλη, ο οποίος λειτουργεί με ελλιπές προσωπικό, μειωμένο ωράριο και κάποιες ημέρες κλειστός λόγω δυσκολίας στην αναπλήρωση του προσωπικού που απουσιάζει με άδεια, δεν έχει καμία τύχη να κερδίσει την εμπιστοσύνη των γονιών και να παίξει το ρόλο του σωστά, είτε πρόκειται για παιδικό σταθμό εντός της πόλης της Άρτας, είτε για κάποια τοπική κοινότητα. Για το λόγο αυτό παρουσιάζεται το φαινόμενο σε μερικούς παιδικούς σταθμούς, ακόμη και εντός της πόλης να υπάρχουν λιγοστοί ενδιαφερόμενοι μαθητές. Το φαινόμενο αυτό είναι βέβαια πιο έντονο σε περιοχές του Δήμου, όπου λειτουργούν σε μικρή απόσταση από τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς κάποιοι ιδιωτικοί.
Η αναστολή λειτουργίας για ένα έτος των παιδικών σταθμών στους Κωστακιούς και στην Καμπή ήταν απόρροια όλων των παραπάνω λόγων. Δύο μεγάλες κοινότητες, οι οποίες δεν εμπιστεύονται τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς. Δύο χωριά με αρκετές νέες οικογένειες, με Δημοτικά και Γυμνάσια σχολεία σε λειτουργία, στα οποία όμως οι γονείς προτιμούν να εμπιστευτούν τα παιδιά τους στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς που λειτουργούν πλησίον αυτών.
Είναι λοιπόν άξιο προβληματισμού για όλους μας το φαινόμενο αυτό και σίγουρα φέρουμε όλοι μερίδιο ευθύνης. Αν θέλουμε να κρατήσουμε ζωντανό ένα δημοτικό παιδικό σταθμό, αν θεωρούμε ότι προσφέρει στο χωριό, αλλά και στην εκπαίδευση, δίνοντας ζωή στην καθημερινότητα της τοπικής κοινωνίας, δίνοντας ζωή στα χωριά μας και ταυτόχρονα εξυπηρετεί τις ανάγκες των οικογενειών με μικρά παιδιά, πρέπει ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να το στηρίξουμε, ο καθένας από τη πλευρά του.
Πρώτα απ΄ όλα ο Δήμος οφείλει να στελεχώσει επαρκώς τον όποιο παιδικό σταθμό με επαρκές εκπαιδευτικό προσωπικό, μάγειρα και υπάλληλο καθαριότητας, βάσει κανονισμού λειτουργίας και όχι να τον «κρατάει ζωντανό» υπολειτουργώντας τον, ικανοποιώντας μόνο για πολιτικές σκοπιμότητες. Από την άλλη, το εκπαιδευτικό και λοιπό προσωπικό πρέπει να δουλέψει με επαγγελματισμό και ευαισθησία για το λειτούργημα που προσφέρει στην κοινωνία και στα μικρά παιδιά, τιμώντας έτσι τη θέση τους και όχι να το χρησιμοποιεί μόνο ως όχημα επαγγελματικής αποκατάστασης και ανέλιξης στα σκαλοπάτια των θέσεων ευθύνης προϊσταμένων και διευθυντών.
Τέλος, οι τοπικές κοινότητες, που είμαστε όλοι εμείς, τοπικοί άρχοντες, γονείς, παππούδες, συγγενείς και φίλοι, πρέπει να ενεργοποιηθούμε στηρίζοντας καθημερινά και εμπράκτως μία δημοτική δομή που θεωρούμε ότι συνεισφέρει γενικότερα στην τοπική κοινωνία του χωριού μας. Πρέπει να εμπιστευόμαστε και να στηρίζουμε με όλους τους τρόπους, μία προσπάθεια που αναβαθμίζει τον τόπο στον οποίο ζούμε με την οικογένειά μας καθημερινά και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και όχι να προτιμούμε πολλές φορές την εύκολη λύση, περιμένοντας πάντα από κάποιον άλλον να βοηθήσει ή δείχνοντας την υπερβολική ευαισθησία μας τη λάθος χρονική στιγμή και σε λάθος σημείο.