Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (ΠΙ) εκφράζει την έντονη ανησυχία και την έκδηλη αγωνία του γι
το μέλλον της Δημόσιας Ανώτατης Εκπαίδευσης στη χώρα μας. Τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά
Ιδρύματα της χώρας παρέχουν, σε πλήρη εναρμόνιση με τις διεθνείς προδιαγραφές, σύγχρονη
πανεπιστημιακή εκπαίδευση, αλλά και ερευνητικό έργο υψηλής ποιότητας. Αποτελούν ένα
πολύτιμο κόμβο γνώσης, ένα ζωντανό κύτταρο της ελληνικής κοινωνίας που εξελίσσεται
συνεχώς και ανελίσσεται σταθερά σε διεθνές επίπεδο. Την τελευταία δεκαπενταετία, το
σημαντικό αυτό έργο επιτελείται υπό συνθήκες ακραίας υποστελέχωσης σε ανθρώπινο
δυναμικό – τόσο επιστημονικό όσο και διοικητικό – και με διαρκή υποχρηματοδότηση, που
έχει οδηγήσει σε μαρασμό κτιριακές και εργαστηριακές υποδομές.
Οι παραπάνω δυσμενείς συνθήκες έχουν επηρεάσει και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Το
Ίδρυμά μας, με ιστορία έξι δεκαετιών, αντιστέκεται σθεναρά στην απειλή της υποβάθμισης της
ποιότητας των σπουδών που παρέχει καθώς και του ερευνητικού έργου που παράγει.
Εκπαιδεύει άρτια έναν μεγάλο αριθμό φοιτητών και φοιτητριών σε μια πληθώρα
επιστημονικών αντικειμένων και παράγει αναγνωρισμένο ερευνητικό έργο το οποίο
αναφέρεται σταθερά στη διεθνή βιβλιογραφία. Το 2018, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
εντάχθηκε το Τεχνολογικό Ίδρυμα Ηπείρου, γεγονός το οποίο οδήγησε στον εμπλουτισμό των
γνωστικών αντικειμένων που αυτό θεραπεύει με επακόλουθη αύξηση του αριθμού των
εγγεγραμμένων φοιτητών/τριών. Το νέο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, με πανεπιστημιουπόλεις σε
τέσσερις πια πόλεις της Ηπείρου και με αυξημένες τις λειτουργικές ανάγκες του, συνεχίζει να
υπηρετεί πιστά με όλες του τις δυνάμεις το θεσμό της Δημόσιας Ανώτατης Εκπαίδευσης. Και
αυτό παρά τις αντίξοες συνθήκες οι οποίες διαμορφώθηκαν με την αρχή της οικονομικής
κρίσης το 2009, οι συνέπειες της οποίας συνεχίζουν δυστυχώς να υφίστανται δεκαπέντε
χρόνια μετά.
Με βάση τα παραπάνω στοιχεία, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων λειτουργεί κατ’ αναλογία
σήμερα με λιγότερο από το 50% της χρηματοδότησης για την κάλυψη των λειτουργικών
αναγκών του με την οποία λειτουργούσαν το ΠΙ και το ΤΕΙ Ηπείρου το 2009. Αξίζει να
σημειωθεί ότι ο συνολικός αριθμός των Τμημάτων του ΠΙ αυξήθηκε από 15 σε 23 μετά την
ενσωμάτωση του ΤΕΙ Ηπείρου, ενώ ο αριθμός των εγγεγραμμένων φοιτητών/τριών σημείωσε
αύξηση της τάξης του 45%. Η μείωση που συντελέστηκε στον αριθμό των μελών ΔΕΠ στη
διάρκεια των τελευταίων 15 ετών, και η οποία είναι της τάξης του 20%, δεν αποτυπώνει την
ήδη δυσμενή κατάσταση που επικρατούσε και η οποία έγινε δυσχερέστερη με την πάροδο των
ετών: ο μέσος αριθμός φοιτητών που αντιστοιχούσε σε κάθε μέλος ΔΕΠ το 2009 ήταν
μεγαλύτερος του 35 ενώ σήμερα ο αριθμός αυτός έχει φτάσει στο 61, ποσοστό σχεδόν
τετραπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Το διοικητικό προσωπικό έχει επίσης συρρικνωθεί
κατά 43% και πλέον αντιστοιχεί ένας διοικητικός υπάλληλος σε 115 φοιτητές.
Η Σύγκλητος και οι Πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, λαμβάνοντας υπόψη τα
παραπάνω δεδομένα, εκφράζουν τον έντονο προβληματισμό τους για τη μη ανάσχεση των
συνεπειών της οικονομικής κρίσης παρά το τέλος αυτής. Τα δημόσια Ανώτατα Εκπαιδευτικά
Ιδρύματα οφείλουν να καταστούν άκρως ανταγωνιστικά όσον αφορά στην ποιότητα της
παρεχόμενης εκπαίδευσης, την παροχή υπηρεσιών φοιτητικής μέριμνας και την παραγωγή
καινοτόμου επιστημονικού έργου. Η δέσμευση του προσωπικού του ΠΙ, επιστημονικού και
διοικητικού, για την επίτευξη του στόχου αυτού είναι αδιαμφισβήτητη, όμως η στήριξη από
την Πολιτεία κρίνεται απολύτως απαραίτητη για την πραγματοποίησή της. Ο ελληνικός λαός
σε βάθος δεκαετιών επένδυσε, από το υστέρημά του, στη δημιουργία δημόσιων
Πανεπιστημίων με στόχο την παροχή ανώτατης εκπαίδευσης στους νέους και τις νέες της
χώρας. Το πολύτιμο αυτό κεφάλαιο ανθρώπινου δυναμικού, υλικών υποδομών και
τεχνογνωσίας οφείλει να διαφυλαχθεί και να αξιοποιηθεί περαιτέρω. Ζητούμε την έμπρακτη
στήριξη της πολιτείας με αύξηση χρηματοδότησης, στελέχωση σε ανθρώπινο δυναμικό και
αναβάθμιση κτιριακών και εργαστηριακών υποδομών. Τα δημόσια Πανεπιστήμια πρέπει να
είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Ελληνικής πολιτείας, για να διασφαλιστεί η
απρόσκοπτη λειτουργία της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης, που παράγει καθημερινά και
ακούραστα πολύτιμο έργο, και να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο σε ένα ακαδημαϊκό διεθνές
περιβάλλον που αλλάζει και εξελίσσεται συνεχώς.