Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ηπείρου: Χρήματα του λαού για την κάλυψη των αναγκών του κεφαλαίου

Το πιο βασικό ζήτημα στο σχεδιασμό του Επιχειρησιακού Προγράμματος το οποίο αρκετά βολικά παραβλέπεται πάντα, είναι ότι πρόκειται για χρήματα του λαού τα οποία θα έπρεπε να κατευθύνονται μόνο στην κάλυψη λαϊκών αναγκών. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.
Πλέον υπάρχει εμπειρία. Κανένα από τα προηγούμενα επιχειρησιακά προγράμματα, τομεακά προγράμματα, ΕΣΠΑ ή όπως λέγονται κάθε φορά, δεν βελτίωσε την θέση των εργαζομένων. Αν μάλιστα συγκρίνουμε τα επίπεδα των μισθών, τα εργασιακά δικαιώματα κλπ του 2008 ή του 2009, (εδώ και 2 προγραμματικές περιόδους) με τα σημερινά θα δούμε πόσο χειρότερα είναι ο λαός σήμερα. Ακόμα και στις περιπτώσεις πχ του ΕΣΠΑ των παιδικών σταθμών, που θα μπορούσε να βοηθήσει, ακόμα κι εκεί τα 2/3 των βρεφών έμειναν εκτός βρεφικών σταθμών, καθώς δεν χρηματοδοτήθηκαν οι Δήμοι να φτιάξουν νέες δομές και τα voucher επιστρέφονταν.
Προφανώς λίγα έως και απολύτως τίποτα δεν μπορούμε να περιμένουμε για το λαό και από την προγραμματική περίοδο 2021-2027. Αντίθετα, αυτό που ικανοποιείται ή τουλάχιστον επιχειρείται να ικανοποιηθεί είναι ο εκάστοτε στόχος της καπιταλιστικής ανάπτυξης, του κεφαλαίου και φυσικά των ανταγωνισμών του.
Στην περίπτωση της Ηπείρου, που για παράδειγμα είναι διακηρυγμένη ανάγκη για έργα στήριξης του πρωτογενούς τομέα δεν βλέπουμε πχ χρηματοδότηση μελετών για αναδασμούς ώστε να προχωρήσουν μετά και τα δίκτυα άρδευσης. Βλέπουμε όμως τεράστια κονδύλια να προορίζονται για τη διασύνδεση της έρευνας με την τεχνολογία δηλαδή χρηματοδότηση του δευτερογενούς τομέα, των βιομηχανιών τροφίμων κι όχι των αγροτών.
Με την ίδια προτεραιοποίηση για τα κέρδη του κεφαλαίου διαβάζουμε τη Δράση 2Αν1 «Υλοποίηση δράσεων του Διαχειριστικού Σχεδίου Λεκανών Απορροής Υδατικού Διαμερίσματος Ηπείρου». Αφού πρώτα με ευθύνη της Κυβέρνησης και της Περιφερειακής Αρχής άλλαξε το μέτρο που προφύλασσε το νερό του λεκανοπεδίου Ιωαννίνων και νομιμοποιήθηκε η επαύξηση της άντλησης ύδατος των εταιρειών εμφιάλωσης έρχεται η Περιφέρεια να χρηματοδοτήσει δράσεις για την προστασία του νερού. Φυσικά οφείλουμε να σημειώσουμε ότι όταν το σύνολο των παρατάξεων της Αντιπολίτευσης ζήτησε να συζητηθεί το θέμα στο Περιφερειακό Συμβούλιο, η περιφερειακή αρχή δήλωσε αναρμόδια και κάλεσε σε αποχή από κάθε ενέργεια μπροστά στον κίνδυνο να εναντιωθεί έστω και λεκτικά στα συμφέροντα των βιομηχάνων.
Ταυτόχρονα προωθείται ο στόχος της πράσινης μετάβασης με διάφορα μέτρα και πάρα πολλά κονδύλια. Ακόμα και στο σχεδιασμό της Ηπείρου εξειδικεύεται η κατεύθυνση της ΕΕ για επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ως μία προσπάθεια ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρηματικών ομίλων έναντι των ανταγωνιστικών των ΗΠΑ και της Κίνας.
Πέρα απ΄την ηλεκτροκίνηση κλπ φτάνουμε να διαβάσουμε πχ «Δράσεις Αναβάθμισης και Εξοικονόμησης ενέργειας δημοσίου κτιριακού αποθέματος». Στα δημόσια κτίρια που ως επί το πλείστον είναι ακατάλληλα να χρησιμοποιούνται για τις υπηρεσίες, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν έχουν εξόδους διαφυγής η Περιφέρεια Ηπείρου προκρίνει το θέμα της εξοικονόμησης ενέργειας το οποίο είναι μεν σημαντικό αλλά όχι τόσο όσο η διασφάλισης της δυνατότης εκκένωσης ενός δημοσίου κτιρίου σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Στον ίδια προτεραιότητα, βρίσκεται και η Δράση «Έργα προστασίας από την κλιματική αλλαγή και διαχείρισης καταστροφών» όπου θα μπορούν να χρηματοδοτηθούν αντιπλημμυρικά και αντιπυρικά έργα. Την ίδια ώρα όμως που θα γίνονται μελέτες για τις μεγάλες πόλεις της Ηπείρου καμία μελέτη δεν θα γίνει για τα μικρά Υδροηλεκτρικά που αδειοδοτούνται αφειδώς ως φιλικές προς το περιβάλλον Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) και φυσικά επηρεάζουν, αν δεν δημιουργούν νέα, πλημμυρικά φαινόμενα. Κανένας σχεδιασμός ούτε υπάρχει αλλά ούτε και πρόκειται να γίνει για την ανεξέλεγκτη δημιουργία μικρών και μεγάλων Αιολικών Πάρκων που απαιτούν αποψίλωση δεκάδων και σε κάποιες περιπτώσεις εκατοντάδων στρεμμάτων δασικών εκτάσεων για να διανοιχθούν δρόμοι και να εγκατασταθούν τα γήπεδα των Ανεμογεννητριών τα οποία ομοίως θα επηρεάσουν τυχόν πλημμυρικά φαινόμενα σε περιοχές που μέχρι τώρα δεν υπήρχαν.
Αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει απολύτως καμία έννοια για την προστασία του περιβάλλοντος. Ταυτόχρονα όμως ούτε ο λαός κερδίζει κάτι. Οι τιμές του ρεύματος αυξάνονται για τη λαϊκή οικογένεια και προστίθενται και τα πράσινα τέλη.
Προβάλλουν όμως και νέοι κίνδυνοι. Ο ανταγωνισμός και η αναρχία στην καπιταλιστική ανάπτυξη έχει σαν αποτέλεσμα η εγκατάσταση αυτών των Πράσινων Επενδύσεων να εκτοπίσουν άλλες παραγωγικές δραστηριότητες όπως γίνεται αυτή την εποχή στο Δήμο Ζίτσας, με τη μαζική αλλαγή χρήσεων γης που προορίζεται για αγροτική ή κτηνοτροφική εκμετάλλευση, με αποτέλεσμα να υπονομεύεται περαιτέρω η διατροφική επάρκεια της χώρας και φυσικά να εκτοπίζονται χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι αγρότες και να συγκεντρώνεται η παραγωγή σε λιγότερα χέρια.
Οι στόχοι για καινοτομία και ανάπτυξη στην ψηφιακή οικονομία στην περιοχή μας που ομοίως θα χρηματοδοτηθούν αφειδώς από το νέο ΕΣΠΑ, αποκρύπτουν ότι αυτή θα γίνει σε βάρος του φθηνού και ευέλικτου επιστημονικού δυναμικού του Τμήματος πληροφορικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το ομολογούν ακόμα και οι ίδιοι οι επενδυτές όπως έκαναν πρόσφατα στην τελευταία επίσκεψη του πρωθυπουργού στην πόλη μας.
Ακόμα και αν αυτή η καινοτομία και οι τεχνολογικές εφαρμογές είναι χρήσιμες στην παραγωγική διαδικασία στην πραγματικότητα θα στραφούν ενάντια στους ίδιους τους εργαζόμενους. Πάμπολλα τα παραδείγματα από τη βιομηχανία των τροφίμων στο Νομό Ιωαννίνων, όπου τα ρεκόρ παραγωγής πωλήσεων και εξαγωγών σπάνε κάθε χρόνο, με τη βοήθεια και των επιχορηγήσεων της περιφέρειας για την ανάπτυξη νέων προϊόντων. Την ίδια ώρα όμως οι εργαζόμενοι βλέπουν τους μισθούς τους να μειώνονται, τη δεκάωρη και επταήμερη εργασία να κυριαρχεί.
Τέλος, σε σχέση με την κατανομή κονδυλίων για την υγεία, μέχρι στιγμής δεν περιγράφεται καμία νέα μονάδα υγεία σε όλη την Ήπειρο αγνοώντας το δίκαιο και υπερώριμο αίτημα της Πρέβεζας για νέο νοσοκομείο αλλά και την ανάγκη για δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας αντίστοιχες των αναγκών σε όλη την Ήπειρο. Όμως και για τις προνοιακές δομές προβάλλεται η πολιτικής της αποϊδρυματοποίησης και των δομών ημερήσιας φροντίδας, αντί για την δημιουργία σύγχρονων αξιοπρεπών δομών για ΑμΕΑ και ηλικιωμένους. Φυσικά οι δομές ημερήσιας φροντίδας λύνουν το πρόβλημα για κάποιες λίγες ώρες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν απαλλάσσουν την μάνα, την κόρη τη σύζυγο από την ευθύνη των αποφάσεων, από την οικονομική αιμορραγία και την κοινωνική αποξένωση.