Με αφορμή Αιολικά πάρκα στα όρια των Δήμων Δωδώνης, Βορείων Τζουμέρκων και Ζηρού αλλά και στην Θεσπρωτία, σε Πλαταριά και Σύβοτα η παράταξη «Ήπειρος Όλον-Τόπος να Ζεις» σημειώνει:
Η «ανάπτυξη» στην Ήπειρο: Φτερωτή, χωρίς προορισμό.
Όταν η Ήπειρος, μια από τις φτωχότερες περιφέρειες της Ευρώπης, καλείται να επιλέξει ανάμεσα στην πραγματική ανάπτυξη και στην… ανάπτυξη με ανεμογεννήτριες ύψους όσο ο Πύργος του Άιφελ, η απάντηση είναι –δυστυχώς– γνωστή: Πάντα την εύκολη, γρήγορη και καταστροφική. Με τη σφραγίδα βέβαια της Περιφέρειας Ηπείρου και την αφωνία της κυβερνητικής αποκεντρωμένης διοίκησης.
Γιατί να ζητάς επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα, σύγχρονες τουριστικές υποδομές, ελικόπτερο Αεροδιακομιδών, όταν μπορείς να “φυτεύεις” ανεμογεννήτριες στις κορυφές και να βαφτίζεις την εγκατάλειψη… πράσινη μετάβαση; Η Περιφέρεια φροντίζει για όλα. Η Αποκεντρωμένη κοιτάει αλλού αλλά και οι δυο στην ίδια κατεύθυνση.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο οι ανεμογεννήτριες. Είναι πως κάποιοι οραματίζονται την Ήπειρο ως ένα τεράστιο “υποσταθμό” — μακριά από την αληθινή παραγωγή, την κοινωνική συναίνεση, τον πολιτισμό και τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη.
Η ανάπτυξη που χρειάζεται ο τόπος δεν μετριέται σε megawatt, αλλά σε δουλειές, υποδομές, εισόδημα και αξιοπρέπεια. Όλα όσα δεν μπορούν να παραχθούν από έναν ανεμόμυλο.
Ας σταματήσει επιτέλους η υποκρισία όσων άλλοτε καταγγέλλουν και άλλοτε προσυπογράφουν. Όσων δηλώνουν… «προστάτες του περιβάλλοντος» με το ένα χέρι και με το άλλο βάζουν την υπογραφή κάτω από ΜΠΕ ανεμογεννητριών με ύψος 255 μέτρα.
Αναρωτιόμαστε, τελικά, πόσες ανεμογεννήτριες χρειάζονται ακόμα για να φυσήξει λίγος αέρας στην Ήπειρο.