Η καπιταλιστική ανάπτυξη του αγροτοδιατροφικού τομέα φέρνει κέρδη στα μονοπώλια και βάσανα στους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους και στους εργαζόμενους

Την καπιταλιστική ανάπτυξη του αγροτοδιατροφικού τομέα που φέρνει κέρδη για τα μονοπώλια και βάσανα τόσο στους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους όσο στους εργαζόμενους, στήριξε με τις δηλώσεις της η Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Αραμπατζή κατά την διήμερη επίσκεψη στα Γιάννενα.
Όπως επισήμανε η κυρία Αραμπατζή “Η Ελλάδα έχει μια ιστορική ευκαιρία σε σχέση με τον αγροδιατροφικό τομέα, διότι μετά από 36 χρόνια κλείνει με θετικό εμπορικό αγροτικό ισοζύγιο, εξαιτίας της μεγάλης αύξησης των εξαγωγών σε φρούτα και λαχανικά αλλά και στην αύξηση της ζήτησης φέτας διεθνώς”.
Η επισήμανση αυτή σηματοδοτεί την υποταγή των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων και εργαζόμενων στην κερδοφορία των μεγάλων μεταποιητικών βιομηχανιών που δραστηριοποιούνται στην Ήπειρο και σε όλη τη χώρα, των εμποροβιομήχανων, των αγροτικών μονοπωλίων.
Μπορεί η κυβέρνηση της ΝΔ μαζί με τα τοπικά της στηρίγματα όπως η περιφέρεια Ηπείρου και ο Δήμος Ιωαννιτών να πανηγυρίζουν για την αύξηση των εξαγωγών μέσα στην πανδημία όμως η επιτυχία αυτή δεν αφορά τους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους, τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Αφορά τους εμποροβιομήχανους, τις μεταποιητικές βιομηχανίες που βελτίωσαν τη θέση τους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Αυτούς εξυπηρετεί και η πολιτική προϊόντων «Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης» (ΠΟΠ) που θεσπίστηκε στο πλαίσιο της ΚΑΠ.
Οι εξαγωγές των φρούτων και της φέτας μπορεί να αυξήθηκαν όμως οι μανταρινοπαραγωγοί της περιοχής αλλά και όλης της χώρας αναγκάστηκαν να δώσουν την παραγωγή κάτω του κόστους σε εξευτελιστικές τιμές που έφτασαν ακόμη και στα 0,22 Ευρώ/κιλο μικτά ενώ συνεχίζουν να πληρώνουν τις συνέπειες του εμπάργκου στην Ρωσία. Οι δε κτηνοτρόφοι συνεχίζουν να βλέπουν την τιμή γάλακτος να παραμένει σταθερά κάτω από την τιμή παραγωγής αφού κουμάντο στην αγορά γάλακτος κάνουν 8 μονοπώλια καθορίζοντας τους όρους παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας με κριτήριο τα μονοπωλιακά υπερκέρδη τους. Τα ίδια ισχύουν για τους ελαιοπαραγωγούς και για άλλους αγροτοπαραγωγούς.
Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι δουλεύουν στις μεταποιητικές μονάδες με μισθούς πείνας, δεν έχουν σταθερό πρόγραμμα εργασίας, οι «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις επεκτείνονται, αυξάνονται οι εποχικοί και οι εργολαβικοί. Η εντατικοποίηση της εργασίας έχει κτυπήσει κόκκινο και ο κίνδυνος εργατικών ατυχημάτων έχει μεγαλώσει. Μέχρι και θανατηφόρο είχαμε σε γαλακτοβιομηχανία της περιοχής μας. Ενώ μέσα στην πανδημία συνέχισαν να δουλεύουν συνήθως με ανεπαρκή μέτρα προστασίας. Υπήρξαν βιομηχανίες της περιοχής που καταγράφτηκαν αυξημένα κρούσματα.
Την ίδια στιγμή η εργατική λαϊκή οικογένεια περιμένει τις προσφορές των σούπερ μάρκετ για να αγοράσει «πιστοποιημένα» προϊόντα όπως τη «φέτα» αλλά και τα μανταρίνια που πουλιούνταν σε πενταπλάσια τιμή που τα έδινε ο παραγωγός στο χωράφι ξεπερνώντας ακόμα και το 1Ε/κιλο.
Αυτό είναι το κοινωνικό αποτύπωμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης για το οποίο έδωσε συγχαρητήρια η Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Αραμπατζή στη διοίκηση της γαλακτοβιομηχανίας “ΔΩΔΩΝΗΣ” που επισκέφτηκε.
Επίσης η Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης προσπάθησε να δημιουργήσει προσδοκίες και εφησυχασμό μιλώντας ότι θα δοθούν χρήματα από το ειδικό κονδύλι για τους αγρότες που προβλέπεται στο Ταμείο Ανάκαμψης κρύβοντας έντεχνα ότι πρόκειται για ψίχουλα αφού με βάση τις εξαγγελίες του Υπουργού το ποσό αυτό περιορίζεται στα 350 εκατομμύρια δηλαδή λίγο πάνω από το 1% του συνολικού πακέτου. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μανταρινοπαραγωγοί της περιοχής μας δεν έχουν πάρει ούτε ένα ευρώ για την αναπλήρωση του εισοδήματος. Τα χρήματα των λαών, με τα οποία φτιάχτηκε το Ταμείο Ανάκαμψης είναι δεσμευμένα για να κατευθυνθούν κυρίως σε ομίλους των κλάδων της “πράσινης Ενέργειας” και του “ψηφιακού μετασχηματισμού”.
Με τα ψίχουλα του Ταμείου Ανάκαμψης και με αντάλλαγμα τα “τριάκοντα αργύρια” των ενισχύσεων της ΚΑΠ ουσιαστικά κάλεσε τους αγροτοπαραγωγούς να βάλουν πλάτη για τη στήριξη της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων δηλαδή να συνεχίσουν να δίνουν την παραγωγή σε τιμές κάτω του κόστους για να εξασφαλίζουν βιομήχανοι και μεγαλέμποροι τζάμπα πρώτες ύλες και πρωτογενή προϊόντα.
Όσο για το αυξημένο κόστος παραγωγής που ανέδειξαν οι κτηνοτρόφοι κατά την συνάντηση που πραγματοποίησε σήκωσε τους ώμους και έριξε το μπαλάκι στις εταιρείες που παράγουν στις ζωοτροφές. Αλήθεια αν αναγνωρίζει το πρόβλημα γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ όπως και οι προηγούμενες σφυρίζει αδιάφορα και δεν υλοποιεί το αίτημα του οργανωμένου αγροτικού κινήματος για επιδότηση των ζωοτροφών, για κατάργηση του ΦΠΑ στις ζωοτροφές και στα άλλα αγροεφόδια; Γιατί δεν μειώνει το αγροτικό ηλεκτρικό ρεύμα και νερό; Γιατί συνεχίζει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που κατάργησε την επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης(ΕΦΚ) στο πετρέλαιο των αγροτών; Την ίδια στιγμή δόθηκαν 370 εκατομμύρια σε εφοπλιστές, κλινικάρχες, ξενοδόχους για επιστροφή ειδικού φόρου στα καύσιμα και αφορολόγητο πετρέλαιο και 120 εκατομμύρια στην AEGEAN. Δύο μέτρα και δύο σταθμά λοιπόν.
Μίλησε για το ασφαλιστικό των αγροτών κρύβοντας ότι παραμένουν υψηλές οι ασφαλιστικές εισφορές με αποτέλεσμα πάνω απο το 50% των αγροτών να χρωστάει εισφορές καθώς επίσης ότι η σύνταξη της χαμηλότερης ασφαλιστικής κατηγορίας μετά απο 20 χρόνια (το 2031), πατώντας στην νομοθεσία του ΣΥΡΙΖΑ, θάναι 470ευρώ καθαρά.
Για τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην αγροτική παραγωγή από τις καιρικές συνθήκες και ασθένειες είπε ότι η κυβέρνηση θα δώσει λύση επιστρέφοντας στον ΕΛΓΑ ένα μικρό μέρος από το χρεωστούμενο ποσό, πάνω από 320 εκατομμύρια ευρώ, που στέρησαν από τον οργανισμό διαχρονικά οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ. Μια απόφαση που λήφθηκε υπό το βάρος των τεράστιων καταστροφών που προκλήθηκαν από τον τυφώνα “Ιανό” και άλλων καταιγίδων καθώς επίσης και από την πίεση που ασκεί το οργανωμένο αγροτικό κίνημα με τις σημαντικές πρωτοβουλίες σε διεκδικητική κατεύθυνση που αυτό παίρνει, μέσω των Αγροτικών Συλλόγων και Ομοσπονδιών στις πληττόμενες περιοχές. Την ίδια στιγμή απαξιώνεται ο ΕΛΓΑ ενώ προωθούνται σχέδια για ιδιωτική ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής μέσω τραπεζών και ασφαλιστικών εταιρειών.
Επίσης η Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης αναφέρθηκε στο πρόγραμμα νέων αγροτών θέλοντας να καλύψει ότι τα αδιέξοδα που βιώνουν οι αγροτοκτηνοτρόφοι για να κρατηθούν στην παραγωγή, τόσο από τη εντεινόμενη καταλήστευση τους από τα μονοπώλια της μεταποίησης και της εμπορίας αγροτικών προϊόντων όσο και απο την φοροεπιδρομή του κράτους (π.χ. ασφαλιστικά ταμεία, ΕΛΓΑ, ΕΝΦΙΑ κλπ), είναι η αιτία που τα παιδιά των αγροτοκτηνοτρόφων απομακρύνονται με τον πρωτογενή τομέα. Αλήθεια μπορεί να εξασφαλίσει την επιβίωση ενός νέου αγρότη το ποσό των 4000-5000 χιλιάδων ευρώ ανά δικαιούχο;
Οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι και οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από ένα παραγωγικό μοντέλο που κίνητρο έχει την ανταγωνιστικότητα των κερδών και όχι την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού. Τα περί στήριξης της “υγιούς επιχειρηματικότητας”, του “λευκού χρυσού”, της “εξωστρέφειας”, της ”ανταγωνιστικότητας” προϋποθέτουν τη συγκέντρωση της γης και τη παραγωγής στα χέρια λίγων αγροτοκαπιταλιστών και μεταποιητικών επιχειρήσεων του αγροτοδιατροφικού τομέα. Η καπιταλιστική ανάπτυξη προϋποθέτει τιμές κάτω του κόστους για τα προϊόντα, πιο ακριβά αγροτικά μέσα και εφόδια, την επιδείνωση των όρων διαβίωσης και εργασίας των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων, των εργαζόμενων.
Καμία εμπιστοσύνη στα κόμματα και στις κυβερνήσεις που υπηρετούν την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Σήμερα, 41 χρόνια μετά την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ-ΕΕ, τα παραμύθια των κομμάτων και κυβερνήσεων που υπερασπίζονται αυτή τη βάρβαρη και αντιδραστική συμμαχία, έχουν καταρρεύσει ολοκληρωτικά καθώς επίσης και οι μύθοι τους για ανάπτυξη που θα ικανοποιεί ταυτόχρονα τα κέρδη και τις λαϊκές ανάγκες.
Οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι και οι εργαζόμενοι αξίζουν μια καλύτερη ζωή από αυτή που έχουν σήμερα στον καπιταλισμό. Σήμερα υπάρχουν όλες εκείνες οι δυνατότητες να αξιοποιηθούν οι παραγωγικές δυνατότητες που υπάρχουν τόσο στην Ήπειρο όσο και γενικότερα στην χώρα μας καθώς επίσης και η τεχνογνωσία για την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών και όχι για τα κέρδη των καπιταλιστών. Το ζητούμενο είναι να δυναμώσει το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, να ανασυνταχθεί το εργατικό-λαϊκό κίνημα και με ισχυρό ΚΚΕ να ανοίξει ο δρόμος ώστε τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας να περάσουν στους πραγματικούς παραγωγούς του πλούτου.