Διάλογος για τις μεταρρυθμίσεις, απλοποίηση και δικαιοσύνη στη φορολογία

Στο χαιρετισμό του κατά τη χθεσινή εκδήλωση (19.2.2024) του Επιμελητηρίου Θεσπρωτίας και της Ένωσης Λογιστών- Φοροτεχνικών Θεσπρωτίας για τη «Νέα φορολογική και ασφαλιστική πραγματικότητα στις επιχειρήσεις», που πραγματοποιήθηκε στην Ηγουμενίτσα με βασικούς ομιλητές τον καθηγητή Εργατικού Δικαίου Αλέξη Μητρόπουλο και τον καθηγητή Φορολογίας Γιώργο Χριστόπουλο, ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Μαζί για την Ηγουμενίτσα» και πρώην Υφυπουργός Οικονομικών και Εργασίας, Αντώνης Μπέζας, μεταξύ άλλων ανέφερε.
«Πέρασα από κυβερνητικές θέσεις, και την περίοδο του «εφησυχασμού» (Υπουργείο Οικονομικών 2004-2009) αλλά και τη «ματωμένη» περίοδο των Μνημονίων (Υπουργείο Υγείας και Υπουργείο Εργασίας 2013-2015). Από τότε, παρά τα χρόνια που πέρασαν, παρά τα όσα «πάθαμε και μάθαμε» από τα Μνημόνια και παρά τις προσπάθειες που όντως έγιναν από τις διάφορες κυβερνήσεις, ακόμη υπάρχουν δομικά προβλήματα στην ελληνική οικονομία σε τομείς όπως η ανταγωνιστικότητα, η αποτελεσματικότητα του δημοσίου (στην Υγεία, Παιδεία, Δικαιοσύνη), η πρωτογενής παραγωγή, το ασφαλιστικό και το φορολογικό μας σύστημα. Για να ξεπεράσουμε επιτέλους αυτά τα προβλήματα, πρέπει να επιταχύνουμε με νέες και δύσκολες μεταρρυθμίσεις. Δυστυχώς, δεν φθάσαμε στο τέλος, έχουμε ακόμη δρόμο.
Αν δεν μπορεί η σημερινή κυβέρνηση να κάνει τις δύσκολες μεταρρυθμίσεις που όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις απέφευγαν, με την πολιτική ηγεμονία την οποία διαθέτει, τότε ποια κυβέρνηση μπορεί να τις κάνει; Μόνο που πρέπει να μη κινηθεί με αλαζονεία αλλά με διάλογο και σύνεση και να επιδιώξει, παρά την πολιτική της ηγεμονία, συγκλίσεις. Διαφορετικά, οι μεταρρυθμίσεις δεν θα γίνουν αποδεκτές από την κοινωνία.
Όμως, υπάρχει και μια άλλη προϋπόθεση για να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις αποδεκτές από την κοινωνία. Να υπάρχει δικαιοσύνη. Φορολογικά τεκμήρια για παράδειγμα, είχαν υπάρξει και στο παρελθόν. Ο Τσοβόλας είχε βάλει ακόμη και στις βάρκες με εξωλέμβιες μηχανές, στις πισίνες και τις κατοικίες. Αυτά τα καταργήσαμε. Τώρα επέστρεψαν με τη μορφή των τεκμηρίων εργασίας. Δεν γίνεται όμως μια μικρή ατομική επιχείρηση, όταν οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν ακόμη τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, να μη μπορεί να δουλέψει με ζημία και να απειλείται να παραπεμφθεί στους ελεγκτές της ΑΑΔΕ και οι περισσότερες πολυεθνικές εταιρείες να δουλεύουν με ζημίες ή κέρδη της τάξης του 1% με 1,5% και τα στελέχη τους να εξακολουθούν να αμείβονται με μισθούς και μπόνους εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.
Στη φορολογία πρέπει να υπάρχει δικαιοσύνη. Και πρέπει να υπάρχουν και τρία ακόμη πράγματα: Απλοποίηση, απλοποίηση, απλοποίηση. Και δεν αναφέρομαι στην ψηφιακή μετάβαση που σε ορισμένες περιπτώσεις έχει δυσκολέψει περισσότερο τα πράγματα δημιουργώντας τη λεγόμενη «ηλεκτρονική γραφειοκρατία». Αναφέρομαι σε απλές και εφαρμόσιμες ιδέες και στην απλοποίηση των διαδικασιών».