Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τη νεολαία και τους συνταξιούχους που ξεπέρασαν τις δυσκολίες, την προσπάθεια υπονόμευσης της πρωτομαγιάτικης απεργίας από την ξεπουλημένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αλλά και τους ντόπιους εκπροσώπους της. Χαιρετίζουμε όλους αυτούς που ξεπέρασαν τις απειλές και τους εκβιασμούς της εργοδοσίας στα Γιάννενα και σε όλη την Ελλάδα και με τη συμμετοχή τους στην απεργία στείλανε ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση: «ΔΟΥΛΟΙ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ – ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΤΕ ΝΑ ΦΕΡΕΤΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΣΑΣ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟ 8ΩΡΟ, ΤΗΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΞΕΧΑΡΒΑΛΩΝΕΙ ΤΟΝ ΣΤΑΘΕΡΟ ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΕΡΓΑΣΙΜΟ ΧΡΟΝΟ» για χατίρι των κερδών της μεγαλοεργοδοσίας.
Πραγματικά ήταν μία από τις μεγαλύτερες απεργιακές συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων. Η συμμετοχή των εργαζομένων, τα συνθήματα και τα αιτήματα μας δεν αφήνουν χώρο ούτε για παρερμηνείες, ούτε για καπηλεία και κυρίως δεν αφήνουν χώρο για κοροϊδία.
Ασφαλώς, αποδέκτης της οργής των εργαζομένων είναι πρώτα και κύρια η κυβέρνηση της ΝΔ. Αυτή η κυβέρνηση που 1,5 χρόνο τώρα στη δοκιμασία του λαού μας από την πανδημία (με περισσότερους από 11.000 νεκρούς), δεν πήρε εκείνα τα μέτρα που οι υγειονομικοί και τα συνδικάτα απαιτούσαν και εξακολουθούν να απαιτούν για την υγεία του λαού. Αντίθετα μας φόρτωσε με μπόλικη «ατομική ευθύνη», ακριβώς για να κρύψει τη δική της «κρατική ευθύνη», του να παρέχει δωρεάν- δημόσια- σύγχρονη υγεία με τεστ- εμβόλια- σχολικές αίθουσες για τα παιδιά μας- μέτρα για την προστασία της υγείας στους χώρους δουλειάς. Το «κερασάκι στην τούρτα» μετά από μία σειρά αντεργατικά μέτρα στο διάστημα της πανδημίας είναι το νέο αντεργατικό έκτρωμα που δικαιολογημένα κέρδισε τον τίτλο «ανατροπές του αιώνα».
Δεν είναι εφεύρεση της ΝΔ αυτό το νομοσχέδιο, ούτε κεραυνός εν αιθρία. Αρκετά χρόνια τώρα όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις με τις κατευθύνσεις της ΕΕ πρόσθεταν το δικό τους λιθαράκι στο ξεχείλωμα των ωραρίων, στις ελαστικές μορφές απασχόλησης, στη «διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου» (όπως την αποκαλούν), με στόχο τη θωράκιση, τη διεύρυνση των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Ένα σωρό νόμοι ψηφίστηκαν σε αυτή την κατεύθυνση με αφορμή τα μνημόνια, νόμοι πάνω στους οποίους «πατάνε» όλες οι επόμενες κυβερνήσεις, ανεξαρτήτου χρώματος και το πάνε ακόμα παραπέρα, ώστε σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ να βάζει καθαρά το ζήτημα της κατάργησης του 8ώρου.
Μπορούμε να ξεχάσουμε ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ σαν κυβέρνηση διατήρησε άθικτο όλο το αντεργατικό τερατούργημα από το 2010, παρά τις προεκλογικές του εξαγγελίες; Ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε τη διευθέτηση με τα 10ωρα στον τουρισμό; Ότι με το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκαν τα 12ωρα στους νοσοκομειακούς γιατρούς; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε 32 Κυριακές ανοιχτά καταστήματα; Ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε και έκανε πράξη το νόμο Αχτσιόγλου- Βρούτση για την ΕΓΣΣΕ; Ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που «κόπτεται» για τις απεργίες ήταν αυτή που έβαλε ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην απεργία με το 50%+1;
Όπως επίσης δεν ξεχνάμε, όταν ένα χρόνο πριν τα Συνδικάτα δίναμε τη μάχη για την υγεία του λαού και για τα δικαιώματα μας, την περίφημη ατάκα «θα λογαριαστούμε μετά». Δεν ξεχνάμε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για υπουργό υγείας «κοινά αποδεκτό» λες και το πρόβλημα είναι ο υπουργός και όχι η πολιτική της εμπορευματοποίησης της Δημόσιας Υγείας, η λογική του «κόστους- οφέλους», η πολιτική και η λογική που και οι ίδιοι πιστά υπηρέτησαν από κυβερνητική θέση και εξακολουθούν να υπηρετούν σαν αξιωματική αντιπολίτευση.
Πάει πολύ λοιπόν να προσπαθούν να χωρέσουν στον ίδιο χώρο όλοι αυτοί που υπηρετούν αυτή την πολιτική με εμάς που δεχόμαστε τα «καλούδια» της και πολύ περισσότερο να παριστάνουν τους υπερασπιστές των δικαιωμάτων μας. Γιατί προχθές στην απεργία ήταν διάφοροι αυτοί που προσπάθησαν να εμφανιστούν ως «διοργανωτές» και μάλιστα με τη στήριξη από μεγάλη μερίδα του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου.
Οι εργαζόμενοι ξέρουν όμως καλά ότι η απεργία δεν είναι «βόλτα» στην πλατεία και «αναμνηστικές φωτογραφίες». Απεργία σημαίνει σύγκρουση με την μεγαλοεργοδοσία, σημαίνει προετοιμασία – ενημέρωση των εργαζομένων, όπως εβδομάδες τώρα έκαναν τα ταξικά συνδικάτα, ακούραστα, εξαντλώντας ως την τελευταία στιγμή τα περιθώρια. Απεργία σημαίνει στήριξη των εργατών να σπάσει η τρομοκρατία της εργοδοσίας. Έστω και μια αράδα αν άκουγαν κάποιοι από το χαιρετισμό του συναδέλφου της ΠΙΝΔΟΣ στη συγκέντρωση θα καταλάβαιναν ότι οι εργάτες δεν πιστεύουν ούτε σε σωτήρες, ούτε στις εναλλαγές στα κυβερνητικά έδρανα.
Πιστεύουμε στο δίκιο μας, στις δικές μας δυνάμεις γιατί εμείς είμαστε οι πολλοί που δουλεύουμε, που παράγουμε τον πλούτο και μας τον αρπάζουν οι λίγοι. Το ρολόι της ιστορίας δε γυρίζει πίσω. Δίνουμε τη μάχη μέσα από τα συνδικάτα μας, συνεχίζουμε, κλιμακώνουμε τον αγώνα μας όχι μόνο να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο έκτρωμα αλλά και για να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι των κυβερνήσεων ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ.
Παλεύουμε για τη ζωή που μας αξίζει. Θέλουμε ζωή και δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα με βάση την εποχή μας και τις δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας και της παραγωγής.
Δε συμβιβαζόμαστε με το μικρότερο κακό.
ΥΓ: Η πρωτομαγιάτικη απεργία είχε απεργούς εργάτες που κάτω από τα πανό των σωματείων τους διαδήλωσαν και ας μην τους έδειξαν ποτέ κάποια ΜΜΕ που δε βρήκαν χώρο και χρόνο ούτε καν για την κεντρική ομιλία του Εργατικού Κέντρου!
Έξαρχος Νίκος
Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου
Ν. Ιωαννίνων
