Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες, νέοι,
Η εργατική τάξη, όλοι οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι νέες της χώρας μας με αισιοδοξία προχωρανε στο δρόμο που χάραξαν οι ήρωες-εργάτες του Σικάγο, οι 200 της Καισαριανής, οι χιλιάδες επώνυμοι και ανώνυμοι αγωνιστές που έπεσαν για το δίκιο της τάξης μας, για την απελευθέρωση από την καπιταλιστική εκμετάλλευση.
1η Μάη, η μέρα που οι εργάτες όλου το κόσμου, αυτοί που κρατούν τους κινητήριους ιμάντες του σύμπαντος, σηκώνουμε ψηλά τις γροθιές μας. Είναι μέρα πάλης, μέρα αγωνιστικής προβολής των αιτημάτων μας, μέρα δοξασμένης θύμησης των αγωνιστών που έπεσαν για το δίκιο της εργατικής τάξης. Στη χώρα μας δυναμώνουμε και ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με τους αδελφούς-εργάτες των άλλων χωρών που βρίσκονται σε απεργίες, σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
Στη Γαλλία, στη Βρετανία, τη Γερμανία, την Πορτογαλία, το Βέλγιο, τη Σρι Λάνκα και σε άλλες χώρες όπου εκατομμύρια εργαζόμενοι με διάρκεια, με πρωτόγνωρη μαζικότητα και αντοχή, βγαίνουν στους δρόμους, απεργούν, διεκδικούν και διαδηλώνουν απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που κλιμακώνουν όλες οι κυβερνήσεις, υπηρετώντας τα συμφέροντα και τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
Είμαστε απέναντι σε όσους μας καλούν να μείνουμε στο δρόμο του ρεαλισμού με σκυμμένο το κεφάλι, να εγκλωβιζόμαστε σε κυβερνητικές εναλλαγές επιλογής του «μικρότερου κακού» και στον μονόδρομο της εξουσίας των αφεντικών, οι εργατικές κινητοποιήσεις σε μια σειρά χώρες, στέλνουν ελπιδοφόρα μηνύματα αγωνιστικής ανάτασης.
Είμαστε απέναντι σε όσους στηρίζουν το σύστημα της εκμετάλλευσης, που προεξοφλούσαν με κροκοδείλια δάκρυα το τέλος της εργατικής τάξης, που λένε πως οι αγώνες δε φέρνουν αποτελέσματα και χαρακτηρίζουν ξεπερασμένες μορφές πάλης, τις απεργίες.
Τα διδάγματα από την ματωμένη θυσία των εργατών του Σικάγου παραμένουν επίκαιρα, ζωντανά, αποτελούν φλόγα για κάθε εργάτη σε όλον τον κόσμο.
Δε θα θυσιάσουμε τη ζωή μας για τα κέρδη τους!
Με αφορμή το πρόσφατο έγκλημα στα Τέμπη φάνηκε στα μάτια περισσότερων εργαζομένων και νέων ανθρώπων πως η αιτία που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως καύσιμη ύλη για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, δεν είναι κάποια προσωπική αβλεψία ή ένα απλό ανθρώπινο λάθος.
Πίσω από τις «εκπτώσεις» στα μέτρα ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, στις μεταφορές, στην υγεία και την προστασία της ανθρώπινης ζωής βρίσκεται ο νόμος του κέρδους. Ακόμα πιο βαθιά όμως ο νόμος του κέρδους είναι αυτός που αιματοκυλά τον πλανήτη, ενεργοποιεί τις αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών δημιουργώντας εκατόμβες νεκρών και προσφυγιά μέσα από τις πολεμικές συρράξεις και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Ο νόμος του κέρδους είναι αυτός που ανοιγοκλείνει επιχειρήσεις, βάζει λουκέτα στέλνοντας χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία, τους καταδικάζει να ζουν στην ανέχεια, να κόβουν από τις βασικές ανάγκες για να τα βγάζουν πέρα, να ψάχνουν την ενίσχυση στο εισόδημα τους στα διάφορα pass και στα καλάθια της κοροϊδίας.
Αυτοί μετράνε κέρδη και ζημιές, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές
Η καπιταλιστική «ανάπτυξη» βασίζεται σε αυτόν το νόμο. Για αυτό και οι πιο ρηξικέλευθες προτάσεις των «σωτήρων» που διεκδικούν την ψήφο στις εκλογές που ακολουθούν, αναφέρονται σε ένα δικαιότερο εκμεταλλευτικό σύστημα που τα κέρδη δε θα είναι πάνω από τη ζωή.
Πόσο μεγαλύτερο ψέμα από αυτό; Όσο το κέρδος θα είναι κριτήριο που θα επηρεάζει τη ζωή των πολλών, τόσο θα υπάρχουν πόλεμοι, δυστυχία, φτώχεια, ανεργία, εντατικοποίηση της εργασίας και η δουλειά ήλιο με ήλιο που επανέρχεται με νόμους και τροπολογίες, δηλαδή στην επαναφορά των συνθηκών που είχαν οι εργάτες στο Σικάγο.
Με βάση αυτόν το νόμο υπάρχει απουσία μέτρων ασφάλειας της εργασίας στους χώρους δουλειάς, ανεπαρκή μέτρα στις μεταφορές, κλείσιμο νοσοκομείων και υποστελεχωμένο προσωπικό στην υγεία, χιλιάδες αναπληρωτές στην παιδεία, σχολεία ετοιμόρροπα που πέφτουν σοβάδες, καυστήρες που σκάνε και σκοτώνουν μαθητές, πλειστηριασμοί σπιτιών, απλησίαστα ενοίκια, διακοπές ρεύματος και νερού σε λαϊκές-εργατικές οικογένειες.
Το νόμο του κέρδους τον έχουν θωρακίσει με αντεργατικά μέτρα και με την «απαραίτητη» καταστολή όλες οι κυβερνήσεις ως σήμερα, αυτοί που διεκδικούν την ψήφο των εργαζομένων για να πάρουν τη διακυβέρνηση της χώρας είτε αυτοτελώς, είτε σε συνεργασία. Πίσω από το νόμο του κέρδους βρίσκεται συνολικά το κράτος των λίγων, των κυβερνήσεων κάθε χρώματος και προσήμου.
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό!
Καμία κυβέρνηση, κανένας φιλόδοξος σωτήρας δεν πρόκειται να δώσει λύση στα καθημερινά και οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε! Έχουμε συσσωρευμένη πείρα για να αποφεύγουμε ψέματα, μεγαλοστομίες και μπανανόφλουδες. Σε όλα τα βασικά ζητήματα που καθορίζουν τη ζωή μας, σβήνουν οι όποιες διαφορές τους. Με κοινό βηματισμό νομοθετούν και συμφωνούν, διότι ο Θεός του κέρδους που προσκυνούν, είναι κοινός.
Δεν μας ταιριάζει μια ζωή που η προστασία της αποτελεί βαρίδι, η αξιοπρέπειά μας θα μετριέται με αυξήσεις-ψίχουλα και ανικανοποίητες βασικές ανάγκες. Να μη δεχτούμε το μέλλον που μας προδιαγράφουν για ζωή με προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας, με κουπόνια και θανάτους με εισιτήριο άνευ επιστροφής.
1η ΜΑΗ, μέρα αγώνα, τιμής και ανυπακοής!
Κόντρα στο πολιτικό προσωπικό των επιχειρηματικών ομίλων, στις σειρήνες και στους γραφιάδες τους που ψάχνουν να βρουν αστοχίες του συστήματος σε ανθρώπινα λάθη και σε στρεβλώσεις, είναι ανάγκη να δυναμώσει τώρα ο αγώνας ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα, στο κράτος και τις κυβερνήσεις του.
Η 1η ΜΑΗ ως μέρα μνήμης, δράσης και αγωνιστικής συνέχειας μας καλεί να κοιτάξουμε κατάματα την πηγή των δεινών που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού, τη βασική αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας. Δηλαδή τη συσσώρευση του πλούτου που τον δημιουργούν οι πολλοί και την αρπαγή του από μία παρασιτική χούφτα λίγων που ιδιοποιούνται όλο αυτόν τον πλούτο παραδίδοντας στους παραγωγούς του φτώχεια και εξαθλίωση.
Είναι ανάγκη να ηττηθούν όσοι σήμερα υπερασπίζονται το σύστημα αδικίας, ένα σύστημα σάπιο και σαθρό που δε διορθώνεται, δε μπορεί να εξανθρωπιστεί. Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, η υποταγή της ζωής μας στα κέρδη τους, μόνο βάσανα και δυστυχία θα φέρνει για την εργατική τάξη, για τους λαούς όλου του κόσμου.
Σήμερα υπάρχει διέξοδος! Με τους αγώνες μας, μπορούμε να τους ανατρέψουμε! Αυτός είναι ο δρόμος ώστε να αλλάξει ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός δύναμης. Αυτός είναι ο δρόμος ώστε να σπάσουμε τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Να τραβήξουμε το δικό μας δρόμο ανάπτυξης, που θα έχει ως μοναδικό κίνητρο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, που στο επίκεντρο θα βρίσκεται ο άνθρωπος, οι παραγωγοί του πλούτου! Αυτό φοβούνται, αυτό τρέμουν! Να κάνουμε το φόβο τους, πράξη!
Ζήτω η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!
