Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή – Όλες και όλοι στην Πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου

Πέμπτη 17 Νοέμβρη στις 7.οομ.μ. από την πλατεία Κιλκίς.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΡΤΑΣ
Αυτοί που μιλούν σήμερα για βαρυχειμωνιές για να εξασφαλίσουν την άνοιξη της κερδοφορίας τους, λογαριάζουν χωρίς τον βασικό παραγωγό του πλούτου, χωρίς τα εκατομμύρια των εργατών στη χώρα μας και σε όλον τον κόσμο. Χωρίς την εργασία, τον ιδρώτα και το μυαλό των εργαζομένων, τίποτα δε προχωρούσε προς τα εμπρός, τίποτα δε θα λειτουργούσε, τίποτα δε θα βρισκόταν σε κίνηση.
Δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα, με καλάθια της ντροπής, με Voucher και Pass, με τα επιδόματα-κοροϊδία των επιχειρηματικών ομίλων. Δεν δεχόμαστε να πληρώνουμε τον λογαριασμό της ενέργειας από τις πράσινες μπίζνες τους που ονομάζουν «πράσινη ανάπτυξη» για να κρύψουν την τεράστια κερδοφορία που τους αποφέρει η αξιοποίηση λιμνάζοντος κεφαλαίου με τις ΑΠΕ. Δεν δεχόμαστε να πληρώνουμε τις κρίσεις τους, την ανάπτυξη τους, τους πολέμους τους
Η απεργία στις 9 Νοέμβρη απέδειξε ότι ο λαός μπορεί να έρθει στο προσκήνιο. Η συγκλονιστική συμμετοχή των εργαζομένων δείχνει το δρόμο της σύγκρουσης με τους επιχειρηματικούς ομίλους και την κυβέρνηση, στον διεκδικητικό αγώνα για αυξήσεις στους μισθούς, για συλλογικές συμβάσεις, για φτηνό ρεύμα και τρόφιμα.
Τα αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα που γράφτηκαν στις πύλες του Πολυτεχνείου και το σύνθημα «ψωμί – παιδεία – ελευθερία» που ηχούσε στους δρόμους και τους χώρους δουλειάς την περίοδο της χούντας παραμένουν επίκαιρα, προσαρμοσμένα στις σημερινές δύσκολες συνθήκες που ζει ο εργαζόμενος λαός.
Το «Πολυτεχνείο» μας καλεί να μείνουμε ανυπότακτοι, να διαδηλώσουμε ενάντια στον πόλεμο και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην Ουκρανία.
Αποκτάει ιδιαίτερη βαρύτητα σήμερα το αίτημα για απεμπλοκή της χώρας μας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και από τον πόλεμο που εξελίσσεται αμείωτα με εξάρσεις και υφέσεις, να σταματήσει η παροχή «γη και ύδωρ» στους εκμεταλλευτές μας και στις πολεμικές μηχανές τους, που μετατρέπουν τις υποδομές της χώρας, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια σε “ορμητήρια πολέμου” αλλά και πιθανούς “στόχους”. Να καταργηθεί η Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Στρατιωτικές Βάσεις. Να ξηλωθούν οι βάσεις του θανάτου από τη χώρα μας. Να μη εγκατασταθούν πυρηνικά στον Άραξο, στη Σούδα και οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα.
Σήμερα απέναντι σε ένα σύστημα που σαπίζει μοναδική διέξοδος είναι ο συνεχής συνεπής ταξικός αγώνας αντίστασης και αντεπίθεσης, η οργάνωση μας, η διεκδικητική πάλη σε κλάδους και χώρους δουλειάς.
Είναι ο αγώνας που θα στοχεύει στο κέντρο τον ταξικό αντίπαλο, τους επιχειρηματικούς ομίλους και το πολιτικό προσωπικό τους, ο αγώνας δηλαδή για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Έτσι τιμάμε εμείς τους νεκρούς της αντιδικτατορικής πάλης και τους αγώνες τους.