ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΚΛΗΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΦΤΩΧΟΜΕΣΑΙΩΝ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ
ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΚΑΤΩΤΕΡΕΣ ΕΓΓΥΗΜΕΝΕΣ ΤΙΜΕΣ
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΑΓΡΟΤΟΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΛΑΟΣ
Η κατάσταση στον χώρο της κτηνοτροφίας στη περιοχή μας είναι απελπιστική. Οι τιμές γάλακτος που δίνει η ΔΩΔΩΝΗ στους παραγωγούς είναι κάτω από το κόστος παραγωγής. Κοπάδια σφάζονται (με τις ευχές των βιομηχανιών), κόσμος φεύγει από τη δουλειά. Η τεράστια αύξηση του κόστους παραγωγής οδηγεί σε αδιέξοδο όλους όσους θέλουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια από τα ζώα τους.
Το αγροτοδιατροφικό κεφάλαιο συγκεντρώνει γη, ζώα και παραγωγή σε όσο γίνεται λιγότερα χέρια σε πλήρη διασύνδεση με τα πολυεθνικά πολυκλαδικά μονοπώλια τροφίμων.
Αφού ξεκλήρισαν εκατοντάδες κτηνοτρόφους που δεν είχανε τη δυνατότητα να παράγουν μόνοι τους ζωοτροφές φτάσαμε στο σημείο να γονατίζουν και αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να παράγουν ζωοτροφές μόνοι τους. Και όλα αυτά για να ενισχυθεί η καθετοποίηση μεταξύ βιομηχανιών και μεγάλων αγροτοκτηνοτροφικών μονάδων για τον πλήρη έλεγχο της διατροφής.
Με 800 κιλά αγελαδινό γάλα ή με 300 κιλά πρόβειο γεμίζεις το ρεζερβουάρ του τρακτέρ.
Το πρώτο εξάμηνο του 2022 έχουμε για πρώτη φορά (με βάση τα επίσημα στοιχεία), μείωση της παραγωγής στο πρόβειο γάλα. Πτώση παραγωγής έχουμε στο γίδινο και στο αγελαδινό γάλα, ενώ τους τελευταίους μήνες 600 αγελάδες γαλακτοπαραγωγής σφάζονται κάθε εβδομάδα.
Η πλήρης υποταγή της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής στους νόμους της αγοράς, η εφαρμογή όλων των αντιδραστικών αναθεωρήσεων της ΚΑΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ (η πρώτη στασιμότητα στις τιμές έγινε όταν ιδιωτικοποιήθηκε η κρατικοσυνεταιριστική επιχείρηση πολύ πριν την σημερινή ραγδαία αύξηση του κόστους παραγωγής), η ιδιωτικοποίηση όλων των κρατικοσυνεταιριστικών βιομηχανιών (ζάχαρης, λιπασμάτων, ζωοτροφών, κτλ), η διάλυση-ιδιωτικοποίηση-επιχειρηματικοποίηση των Ε.Α.Σ, με την ταυτόχρονη επιλεκτική χρηματοδότηση των βιομηχανιών τροφίμων, των μεγάλων μονάδων, νέων επιχειρηματικών σχημάτων, των «ομάδων παραγωγών», έχει οδηγήσει σε ξεκλήρισμα τους φτωχούς κτηνοτρόφους και τώρα και ένα σοβαρό κομμάτι μεσαίων παραγωγών. Όλα φυσικά με τη πλήρη στήριξη των τραπεζών.
Ενώ οι τιμές στον παραγωγό είναι στο ίδιο σχεδόν σημείο επί χρόνια, οι εργαζόμενοι/ες αγοράζουν πιο ακριβά (η φέτα οδεύει στα 14-15 ευρώ το κιλό), με την κερδοφορία των μεγάλων αγροτοδιατροφικών επιχειρήσεων (που την ίδια ώρα ξεζουμίζουν του εργαζόμενούς τους), να αυξάνεται. Αυξάνουν τα κέρδη τους με το ξεζούμισμα της εργατικής τάξης, την καταστροφή μεσαίων στρωμάτων και τη συρρίκνωση των φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, όχι μόνο στη περιοχή μας αλλά παγκόσμια.
Τα Πολυεθνικά Πολυκλαδικά Μονοπώλια (Π.Π.Μ.), και οι κυρίαρχες ελληνικές επιχειρήσεις (με πολυεθνικά χαρακτηριστικά), συνδυάζουν έρευνα (υποταγμένη στο κέρδος – όχι στις κοινωνικές ανάγκες), παραγωγή, εμπόριο και χρηματοπιστωτική πολιτική για να υπεξαιρέσουν υπεραξία όχι μόνο από τις δικές τους δραστηριότητες, αλλά και από τα πιο αδύναμα μεσαία στρώματα, τα οποία τα οδηγούν στη καταστροφή. Μαζί με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, την Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ, τον ΟΟΣΑ, τις ολοκληρώσεις τύπου Ε.Ε. αποτελούν διεθνοποιημένο μηχανισμό εκμετάλλευ-σης της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Τα Πολυεθνικά Πολυκλαδικά Μονοπώλια ληστεύουν την εργατική δύναμη, καταστρέφουν το περιβάλλον, υποβαθμίζουν συνεχώς την ποιότητα των τροφίμων (στο όνομα της πράσινης οικονο-μίας!!!), έχοντας στο τιμόνι τους την ακόρεστη δίψα για κέρδος και κυριαρχία. Χρησιμοποιούν τον πόλεμο στην Ουκρανία, ως άλλοθι για να δικαιολογήσουν την ευθύνη τους για τον κίνδυνο επισιτιστικής κρίσης.
Αυτή την κατεύθυνση στηρίζει η κυβέρνηση της ΝΔ σε συνέχεια της πολιτικής όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Συνένοχοι είναι η περιφερειακή αρχή της Ηπείρου, η φιλοΕΕ αντιπολίτευση, οι δήμοι, το αρχοντολόι της Ηπείρου, το πολιτικό του προσωπικό, τα διευθυντικά τους στελέχη και η συνεταιριστική γραφειοκρατία. Όλοι αυτοί συνεχίζουν στην ίδια ρότα, ενώ δεν έπρεπε να μιλούν και να κυκλοφορούν ανάμεσα στο λαό της περιοχής μας. Συνένοχος όμως, είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν αμφισβήτησε, ούτε θα αμφισβητήσει τις επιλογές του κεφαλαίου και της Ε.Ε.
Ο παραγόμενος πλούτος σε συνδυασμό με τις τεράστιες επιστημονικοτεχνικές δυνατότητες της εποχής μας, δημιουργούν όρους για να τραφεί ποσοτικά, αλλά και ποιοτικά ο λαός. Απαραίτητος όρος είναι η απελευθέρωση της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής (και όλων των στρατηγικών κλάδων), από την κυριαρχία του κεφαλαίου, την εντατική χημικό-τοξική εκμετάλλευση της φύσης.
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΝΑΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΉ ΕΝΩΣΗ
Μόνη λύση η δημιουργία κοινού αγωνιστικού μετώπου της εργαζόμενης πλειοψηφίας, των ανέργων και της νεολαίας, με τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους για αντικαπιταλιστική αποδέσμευση και διάλυση της Ε.Ε και τη σύγκρουση με την πολιτική του κεφαλαίου, για να μην πεινάσει ο λαός με πρόγραμμα πάλης που περιλαμβάνει:
1) Τη δημιουργία μεγάλων περιφερειακών δημοκρατικών πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνε-ταιρισμών. Συνεταιρισμών ενταγμένων σε μια σχεδιοποιημένη οικονομία με κριτήριο ότι θέλουμε να γίνουμε οι «ελεύθεροι συνεταιρισμένοι παραγωγοί», με κοινωνικοποιημένη την παραγωγή με εργατικό έλεγχο.
2) Την εθνικοποίηση – κρατικοποίηση, χωρίς αποζημίωση, των τραπεζών και όλων των αγροτοδια-τροφικών επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας.
3) Τη δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα τροφίμων, ερευνητικών κέντρων, σε συνεργασία με τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς και τα δημόσια πανεπιστήμια, που θα συμβάλλει στην ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού με κεντρικό σχεδιασμό και με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες.
4) Ένα δημόσιο φορέα τροφίμων που θα ελέγχει πλήρως τα σημεία πώλησης, με δημοκρατικό εργατικό έλεγχο στην επάρκεια, στη διάθεση και στον έλεγχο των τιμών.
5) Να μειωθούν ριζικά οι εξοπλιστικές δαπάνες, να φορολογηθεί το αγροτοδιατροφικό κεφάλαιο για να ενισχυθούν ΤΩΡΑ οι παραγωγοί, για να ταΐσουν τα ζώα τους.
Με ένα τέτοιο πρόγραμμα πάλης, για να διαμορφωθούν όροι ρήξης με την κυρίαρχη πολιτική, για ένα άλλο δρόμο παραγωγής, με τους παραγωγούς του πλούτου στο τιμόνι.
